Onder het toeziend oog van de crème de la crème uit de Duitse zijspancrossgeschiedenis , met o.a. Michael Garhammer, Ralf Haas , de familie Peppinghaus, Walter Netterscheid,  Wolfgang Kuhn ,Dietmar Schmid, Aloïs Wenninger en vele anderen , ging heat twee om vier uur van start. Zonder de winnaars van de openingsheat wellswaar ! Co-piloot Sem Leferink had in de eerste manche tè diep in zijn krachtenarsenaal moeten putten, diende na de finish verzorgd te worden door de medische diensten en was niet meer in staat om nog van start te gaan in de finale. Van de hemel naar de hel, heet zoiets dan.  En zo bleven ze nog met zevenentwintig over voor de tweede en beslissende race van de dag. 

Hermans-vd Bogaart pakten de holeshot met Vanluchene-Janssens op twee. De Esten Gordejev-Nitsoo  voerden het achtervolgend peloton aan. Vooraan zonderden de twee koplopers zich al snel af en er ontstond een mooi duel , dat echter slechts een vijftal ronden duurde. De Belgen prikten een paar keer, maar lieten dan de Nederlanders gaan, zich realiserend dat een tweede plaats voor hen ruim voldoende was voor de dagzege. En zo geschiedde. Hermans-vd Bogaart de reekszege, met ruime voorsprong. Vanluchene-Janssens tweede, én een nieuwe Grand prix zege voor het Belgische koppel. En dàt op de Belgische nationale feestdag !

Het weer in Beieren was  nog steeds drukkend warm  met soms es een voorbijtrekkende wolk waar af en toe wat heel lichte afkoeling uitviel. Enkele druppels,veel stelde het niet voor. Voor de start van de race waren we al twee deelnemers kwijt : Jason Van Daele (nog te veel blessurelast van de crash van vorige week in Frankrijk) en Daniel Willemsen (polsblessure bij co-piloot M. Gabor). Ook van de twee reserven kon er slechts één deelnemen , nl.  Hoffmann-Zimmermann. De andere, Patrick Hengster en Celina Jahn,  waren ’s zaterdags,in de Last Chance,in een ultieme poging om hun positie nog te verbeteren , zwaar gecrasht waarbij rijder Hengster zijn sleutelbeen brak.

Het was Nederland aan de top met de broers Leferink als kopstarters en Hermans-vd Bogaart die op plek twee al meteen de aanval openden op de koppositie. Dat duurde zo’n ronde of vier,maar de broers gaven geen krimp. Na tien minuten kregen de Leferinks zelfs volledig vrije baan .  In één van de afdalingen ging de ketting van Koen Hermans stuk , en was het game over voor  de pechvolle Hermans & vd Bogaart.

Als een jonge hinde, zo fris en fluks stormde onze Braïn vandaag wel tien keer de steile hellingen in Strassbessenbach op en af, zwaar beladen met allerhande fotografisch materiaal. Het resultaat mag er dan ook opnieuw wezen, zo kennen we hem,onze topper  Braïn. Een extra fotogalerij van de kwalifcaties kun je bewonderen bij de gele knop 'Extra'. 

Met zesenveertig aanwezige teams en de zon die ongenadig de zomertemperatuur boven de dertig graden joeg, werden de plaatsjes voor de eigenlijke Grand Prix van morgen, duur verkocht vandaag. Dat hadden de Oostvlamingen Kim de Cock en Stijn de Vylder zich goed gerealiseerd en onder het motto ‘beter voorkomen dan genezen’ gingen zij als een raket van start ,in tweede (!) positie,  aan het achterwiel van holeshotters Vanluchene & Janssens. Twee Belgische koppels  ‘in der Spitze’ – zoals de Duitse speaker het verwoordde – met daarachter de broederparen Prunier en Leferink en op vijf nog een Belgisch team, nl. D. Sanders – J. Vincent.  Wat een weelde, wat een luxe !

Vanluchene-Janssens werkten zich meteen los en maakten er een onbetwiste start-finish zege van. De Pruniers volgden op veilige afstand op  twee, met kort daarna de Leferink family. Sanders-Vincent rekenden op plek vier af met de van ver teuggekeerde Britten wilkinson-Millard, en mogen alvast twee WK-punten bijschrijven op hun conto .

Het WK circus strijkt komend weekend neer in het Duitse Strassbessenbach, waar de lokale motorcrossclub aan zijn zevenenvijftigste levensjaar bezig is ! Op het schitterende , heuvelachtige circuit ‘Auf dem Sattel’  ,vlak naast de plaatselijke voetbalvelden -  kun je ’t je inbeelden in België ? – wordt de achtste Grand Prix van het seizoen verreden ,alvorens er een zomerpauze volgt van zeven weekends .  Dit grote gat in de competitie wordt gelukkig onderbroken op 11 augustus, wanneer de internationale zijspancross-elite afzakt naar ons eigen Oostrozebeke, voor de internationale zijspancross aldaar.

Ondertussen wonnen dit jaar de Letse wonderboys Daniels en Bruno Lielbardis reeds drie WK-wedstrijden.  Ook Vanluchene-Janssens hebben er drie achter hun naam. De Franse Prunier-broers wonnen er één. Logisch dan ook, dat dit de drie equipes zijn momenteel de ranking aanvoeren,met de Belgen op kop ! Dit betekent achter niet dat we de winnaars voor komend weekend enkel bij dit drietal moeten zoeken ! Integendeel !

Vanuit het midden van het starthek waren het Van Daele & vdPutten die hun VMC-Zabel scherp naar de kopstart stuurden voor- alweer verrassing alom – Hamard-Hupon en Vanluchene-Janssens.  De Fransman werd al in de eerste ronde opzij gezet,en de Westvlamingen Jason Van Daele en Marvin Vanluchene trokken samen op pad. Koploper Van Daele joeg het tempo flink de hoogte in, en na drie ronden hadden de beide Belgische equipes al tien seconden voorsprong op een achtervolgend groepje dat nog steeds,op haren en snaren, werd aangevoerd door de Fransman Thomas Hamard,die met Tim Prümmer,Brett Wilkinson, Tim Leferink, de Pruniers , de Lielbardissen, Koen Hermans en Davy Sanders niet de eersten de besten aan zijn broek had hangen.

Consternatie in ronde vier toen,kort nadat Vanluchene en Janssens de koppositie hadden over genomen , tweede man Jason Van Daele in een tricky afdaling kopje over ging,en even buiten westen was. In dezelfde ronde trokken de Leferink-broers de pits in voor een noodherstelling en vielen terug naar plaats tweeëntwintig.

Voor het oog van een zeer talrijk opgekomen publiek en onder een stralende zomerzon  gingen onze landgenoten Vanluchene en Janssens - voor ’t eerst dit seizoen - als fiere WK-leiders van start. En dàt leverde meteen de kopstart op voor de red plate holders, die werden achterna gezeten door Tim Prümmer, de Prunier-broers, Brett Wilkinson, de Leferink-broers en opnieuw verrassend de broers Carcreff. De Lielbardis-boys  begonnen er aan als achtste , Koen Hermans als tiende. Vooraan gingen Vanluchene en Janssens geweldig tekeer , en toen Prunier in de derde ronde kon doorstoten naar plek twee, waren de Belgen al bijna tien seconden weg. En daar kwam het eerstvolgende kwartier geen verandering in. De wedstrijd leek muurvast te ziiten , tot in de laatste tien minuten de Franse broers stevig begonnen knagen aan hun achterstand, luid aangemoedigd door duizenden uitzinnige roepende en schreeuwende Franse supporters.

Met drieëndertig aanwezige teams , diende er op zaterdag slechts één afvaller teleurgesteld te worden. De twee reservisten kunnen nog hopen op een startkans voor morgen als één van de qualified riders niet aan starten toekomt.

Het technisch bijzonder veeleisende circuit lag er in prima conditie bij voor deze zevende WK-race van het seizoen.

Dat de Fransen voor eigen volk altijd iets meer kunnen,bleek al meteen bij de start van de eerste kwalificatiewedstrijd waarin verrassend de broers Carcreff de kopstart pakten, voor Gordejev-Nitsoo, Hamard-Hupon ,Vanluchene-Janssens,  Wilkinson-Millard en de Leferink-broers . Hermans-vd Bogaart kwamen pas als negende uit het startgewoel.

WK-leider Vanluchene stootte in de eerste ronde nog door naar plek twee, en ging bij het ingaan van de tweede ronde ook koploper Gwendall Carcreff voorbij. Het Belgische koppel koos meteen het hazenpad,terwijl daarachter de posities grondig door mekaar werden geschud. Wilkinson schoof op naar twee, voor de Est Gordejev,die echter na een goeie tien minuten uitviel met carburatieproblemen . De Leferink-broers schoven daardoor op naar drie,maar ook zij vielen plots terug naar plaats tien. Hermans-vd Bogaart waren ondertussen aan een ferme inhaalrace bezig,die hen in de laatste vijf minuten nog op plek twee bracht,na een felle strijd met de Engelsen Wilkinson & Millard die finaal derde werden.

Lommel, twee weken geleden , was vooraf aangekondigd als een breekpunt in de WK-campagne 2024. En dàt werd het ook.  Vanluchene-Janssens en Hermans-van den Bogaart moésten punten terug pakken op de Letse koplopers Lielbardis . Er was géén andere keuze,zoniet waren de twee jonge Letse vogels waarschijnlijk definitef gaan vliegen. Het begon op zaterdag al niet goed voor onze laaglanders. Koen Hermans moest nog een extra punt toegeven op de Letse WK-leiders, Marvin Vanluchene kreeg er zelfs ineens vijf extra aan zijn broek gesmeerd. Maar op zondag keerde het tij. Zowel Hermans-vd Bogaart als Vanluchene-Janssens losten de verwachtingen in en maakten flink wat terrein goed, zodat de strijd nu terug volledig open is.  Vanluchene-Janssens trekken als nieuwe WK-leiders richting Franse Iffendic,maar zowel de broers Lielbardis (2^de) als Hermans-vd Bogaart (3^de) blijven hun kansen op de mondiale titel 2024 behouden. Voor de Belgen en de Nederlanders ligt de lat hoog in Bretagne komend weekend. Beiden zijn gefocust op de wereldtitel. Voor de jonge broers Daniels en Bruno Lielbardis liggen de zaken anders.

Terwijl onze nationale televisiezenders de handen en de mond vol hebben met en over ons nationaal voetbalploegje dat - voor alle duidelijkheid - niet eens tot de Europese top behoort , weten onze regionale televisiezenders wél de weg te vinden naar onze Belgische sporttoppers die wél om de hoogste internationale eer mee strijden. Zoals zijspancrossers  Marvin Vanluchene en Glenn Janssens bijvoorbeeld,die gisteren voor eigen volk in Lommel na een catastrofale kwalificatiezaterdag, vanuit een kansloze startpositie lekker naar de onmogelijk geachte overwinning reden én daarbij - en passant - ook terug de leiding veroverden in de voorlopige tussenstand om het wereldkampioenschap. Focus-WTV , de Westvlaamse zender en Rob-TV uit de provincie Brabant hadden er wél oog voor, en brachten een reportage die u kunt bekijken bij de gele knoppen 'Resultaten' en 'Extra' .