Er valt in deze barre tijden voor de motor - & zijspancross uiteraard ook nog steeds flink wat goed nieuws te noteren , en dat komt in dit geval van  de Quads & Sidecarcross of Nations die het laatste weekend van september wordt verreden in het Tsjechische Kramolin. Veertien landen sturen elk  drie sidecarteams naar de Tsjechische republiek, waar Nederland aantreedt als titelverdediger. Met het organiserend land Tsjechië, dat ook een B-team mag inzetten, telt hetinschrijfblad op die manier vijftien deelnemende ploegen, en daarmee is het startveld netjes volzet. De Belgische kleuren worden verdedigd door  M. Vanluchene-R. Bax , D. Sanders-L. Rostingt en J. Vandaele-S.  De Schacht   Daarnaast vinden we nog drie extra Belgen op de deelnnemerslijst, als co-piloot in een buitenlands team : Niki Debruyne en Jarno Steegmans treden aan voor team Duitsland ,aan de zijde van resp. Adrian Peter en Tim Prümmer. Robbe de Veene  zit in het team van titelverdediger Nederland en treedt aan aan de zijde van Koen Hermans.

In de Quads klasse hebben zich zeventien ploegen aangemeld,en zien we de terugkeer van team USA.  De Belgische kleuren worden verdedigd door RandyNaveaux, Jan Vlaeymans en Kjell op de Beeck. De quads & sidecarcross of Nations zal overigens ook  thuis rechtstreeks te volgen zijn via www.fimsidecarcross.;com

Het verandert op zich niks aan de WK kalender 2022.  De Grand Prix voorzien op 3 en 4 september blijft  op dezelfde datum. Ook het land,Tsjechië, blijft hetzelfde. Enkel de locatie verandert.  Dalecin wordt Kaplice.  Voor ons Belgen,is het eigenlijk  een gunstiger locatie geworden !  Ruim tweehonderd kilometer  ,heen en  terug  ,minder te rijden als voorzien naar Dalecin.  Zo zie je maar, elke medaille heeft twee kanten . Promotor WC en FIMmaakten de kalenderwijziging vandaag bekend.  Voor alle duidelijkheid ,Kaplice (CZ – 3 en 4 sept.) wordt de vijfde, en dus eerstvolgende Grand Prix.  Daarna volgt enkel nog de finale in Rudersberg  (D – 17 en 18sept.)

Bij de start van reeks twee vlogen Varik &Kunnas net iets te enthousiast de eerste bocht in en doken Bax-Cermak binnendoor de openstaande deur in naar de koppositie. De regerende wereldkampioen hield er in de openingsronden een verschroeiend tempo op na,nam feilloos alle dubbel – en triplejumps en had na drie ronden een achttal  seconden voorsprong op Varik-Kunnas en Vanluchene-Bax die geen antwoord hadden op deze machtsgreep. De toestand stabiliseerde zich en de posities zaten muurvast.  Halfkoers moest Vanluchene op plaats drie, de voor hem uit rijdende Kert  Varik beetje per beetje laten gaan. Koplopers Bax-Cermak zagen in de tweede koershelft  Varik-Kunnas voorzichtig dichterbij komen,doch de Est en de Fin kregen het gat met de leiders nooit gedicht.

Bax-Cermak wonnen met tien seconden voorsprong op Varik &Kunnas.  Nog es tien tellen later bolden Vanluchene-Bax over de meet.

De temperatuur was gelukkig opnieuw menselijk vandaag in Lange en een nachtelijk regenbuitje had ervoor gezorgd dat het perfect onderhouden circuit er weer in prima conditie bij lag.  Keuben-Beleckas (pols gebroken) en Julian Veldman (sleutelbeen gebroken en klaplong) waren er vandaag niet meer bij.  Gelukkig waren co-piloten R. Lebreton en N. Musset ondertussen, na een ommetje langs Boedapest,  in Lange gearriveerd en kregen zij van de FIM, na een extra  jury zitting,   de uitzonderlijke gunstmaatregel van de  ‘force majeure’  toegekend. Willemsen-Lebreton en Hermans-Musset reden de warm-up op zondagochtend en mochten alsnog  - weliswaar als laatsten – mee aanschuiven aan het starthek.

Dit was voor Koen Hermans geen onoverkomelijk probleem want hij kwam als vijfde de eerste bocht uit,na koplopers Bax-Cermak, Vanluchene-Bax, Varik-Kunnas en Heinzer-Betschart. Ook Van Werven, Willemsen en Wijers zaten goed mee voorin.

Met slechts negentien teams aan de start – waarschijnlijk komen er morgen nog twee bij – werden de kwalificaties verreden in twee reeksen van respectievelijk tien en negen rijders.  De baan was perfect geprepareerd en de omstandigheden waren zomers. Bax-Cermak namen het eerste pelotonnetje van negen rijders in groep A op sleeptouw, en daarmee was de wedstrijd eigenlijk al gereden.  Veldman-Janssens  kwamen dwars te staan op één van de vele jumps, en kwamen bij de landing ten val.  Ook Vanluchene-Bax die volgden in het wiel  kwamen tot stilstand.  Julian Veldman kon , wegens een pijnlijke schouder, de race niet meer verder zetten, en diende verzorgd te worden door de medische diensten.   Vanluchene-Bax hervatten de race als negende  en knokten zich tegen halfkoers terug naar plek twee.  De derde plek ging naar de jonge Brit Dan Foden. Spannend was het tot op de finish omtrent plek vier, waar Wijers-vd Putten alles uit de kast moesten halen om vd Lagemaat-de Veene en de Zwitsers Heinzer-Betschart voor te blijven. Peter-Debruyne volgden op respectabele afstand op plek zeven. De Van der Veldt broers werden achtste.  

Eenzelfde scenario kregen we in goep B,waarin locals Varik-Kunnas de kopstart pakten.

Met – voorlopig – tweeëntwintig aanwezige teams in het prachtige Lange ,is de opkomst niet echt overweldigend, om het zacht uit te drukken. Wegens allerlei onvoorziene troubles in luchtvaartland , was het voor sommigen niet makkelijk om in Lange te geraken, maar als je aan dit soort competities deelneemt – het heet nu eenmaal ‘wereld’kampioenschap – dan mag je je af en toe aan onvoorziene omstandigheden verwachten.  Je kunt nu eenmaal niet alles zelf in de hand hebben in het leven. Enkele creatievelingen (o.a.Ben vd Bogaart,Robbe de Veene, Niki Debruyne ) vonden vrijdag in allerijl een noodoplossing om alsnog op vrijdagavond in Estland te geraken.  Davy Sanders’ co-piloot,Luc Rostingt arriveerde langs tal van omwegen zaterdagochtend om vijf uur op het circuit. Ruim op tijd dus.   Twee andere Fransen, Nicolas Musset en Rodolphe Lebreton zullen pas in de loop van zaterdagavond arriveren.  Hun respectievelijke rijders Koen Hermans en Daniël  Willemsen brachten zaterdagochtend tijdig alle administratieve en technische keuringen in orde, en FIM  geeft hen de gunst om zondag alsnog aan de Grand Prix te kunnen deelnemen, weliswaar als laatsten hun plek aan het starthek kiezend. Nog meer troubles, iemand  ? Jake Brown en entourage kozen ervoor om thuis te blijven,nadat hun vlucht vrijdagochtend onverwacht werd geannuleerd.  Justin Keuben’s pas herstelde co-piloot Dion Rietman blesseerde zich in Lommel opnieuw,aan de voet dit keer, en wordt in Lange vervangen door Kostas Beleckas, wiens rijder Tim Leferink zich vorige week in Lommel eveneens blesseerde.  

Een levend uithangbord voor de zijspancross,zo mag je Jason Vandaele uit het Westvlaamse Pittem zeker omschrijven.  Vandaele, regerend Belgisch kampioen zijspancross, is sedert een jaar aan een voorzichtige comeback bezig op het allerhoogste niveau en wil graag volgend seizoen nog es alles op alles zetten in het wereldkampioenschap.  En passant is Vandaele niet te beroerd om geregeld aan de start te verschijnen op een VLM of een MCLB-wedstrijd,en neemt zelfs deel aan alle VLM-wedstrijden tellend om het Belgisch kampioenschap zijspancross. Met andere woorden, overal waar Jason Vandaele kàn publiciteit maken voor de Belgische zijspancross,dan doet hij dat ook. Respect met de hoofdletter R dus voor onze nationale kampioen, en zeker ook voor zijn stuntmaatje Birgen Beernaert.  Beernaert, zelf een begenadigd co-piloot in een niet eens zo ver verleden,is al een paar jaar ‘out of competition’, maar was er als de kippen bij om te assisteren bij het waanzinnige idee van Jason Vandaele om te proberen een backflip te maken met een zijspan.  Twee jaar ondertussen – waarin ook enkele andere  kandidaat co-piloten de revue passeerden – zijn Vandaele en Beernaert aan het testen , en in die tijd hebben ze reeds ruim honderd geslaagde jumps achter de rug.  Vandaele en Beernaert schoven, op hun trainingssite,  zelfs al eens het landingsluchtkussen aan de kant om na hun backflip te landen op de harde ondergrond. Een onmogelijk geachte missie die ze tot een goed einde brachten , maar die voorlopig nog onvoldoende in de vingers zit om aan het grote publiek te demonstreren.

Enfin, wat we zaterdagavond en zondag te zien kregen van Vandaele en Beernaert grensde in elk geval aan het ongelooflijke.

Jason Van Daele en Birgen Beernaert warmden het publiek op perfecte wijze op voor heat twee, door op het middenveld nog een drietal sidecar backflips te demonstreren. Een stunt waar de mensen met open monden naar stonden te kijken, alvorens het startschot van heat twee weerklonk. De manche ging op turbulente wijze van start . Bax-Cermak leken de kopstart te gaan pakken maar gingen kopje over in de eerste bocht. Hermans-Musset en Veldman-Janssens die er vlak achter kwamen konden de spartelende WK-leiders niet ontwijken en haakten met hun machine vast aan die van de gestrande Bax.  Buitenom zette Kert Varik het gashendel helemaal open en wist zo de hole shot award van driehonderd euro op zak te steken. Willemsen-Lebreton, Vanluchene-Bax, ,wilkinson, Wijers en Heinzer waren de naaste achtervolgers.  Vanluchene-Bax schoven in de tweede ronde door naar plaats twee,en gingen er samen met koplopers Varik-Kunnas vandoor. Ondertussen waren Veldman, Hermans en Bax als drie laatsten, op ruime achterstand , aan het karwei begonnen.

Onder een bewolkte maar zwoele hemel stopten Bax & Cermak de driehonderd euro op zak die verbonden was aan de hole shot award.  Hermans,Willemsen,  Varik en Veldman zagen het voor hun neus gebeuren. Bij de crash in het middenveld waren voor Devoldere-Kramar, Keuben-Rietman en Vos-susebeek de voornaamste slachtoffers.  Gelukkig zonder al te veel lichamelijk leed. Vooraan hield Etienne Bax het tempo strak.   K. Varik en K. Hermans die na enkele ronden van plaats wisselden, D. Willemsen en J. Veldman bleven hangen op een kleine tien seconden.  Daarachter kwam een groepje waarin Vanluchene-Bax gevangen zaten tussen de linksen S. Brown, M. Heinzer en B. Wilkinson die in de beginfase de betere sporen vonden. Vanluchene verzeilde op plek negen !  Nog even lter volgde het peloton dat werd aangevoerd door Tim Prümmer en Jarno Steegmans. Naarmate de wedstrijd vorderde werd de kopgroep uitgedund, en bleven enkel nog Bax-Cermak over samen met Veldman-Janssens die waren genaderd tot op vier seconden. In de slotronde begon de motor van Veldman echter te sputteren en reed Etienne Bax naar de overwinning.  Veldman wist nog als tweede de race te overleven.  Iets verder kwamen Varik en Kunnas als derde over de streep.  Hermans-Musset hadden ondertussen de kopgroep moeten laten gaan, en kregen in de slotronde nog het bezoek van een herboren Vanluchene-Bax, die de vierde plek nog wisten af te snoepen.

Met vierendertig aanwezige teams, dienden er naast de twee reservisten , ook twee definitieve afvallers te worden aangeduid tijdens de kwalificaties. Onder een zwoele drukkende grijsblauwe lucht ging om drie uur groep A de wei – lees de zandbak – in. Bax-Cermak pakten binnendoor de kopstart, gevolgd door Vanluchene-Bax, Hermans-Musset, Van Werven-vd Bogaart en Wilkinson-Millard.  Lang duurde deze situatie niet. Koploper Etienne Bax kreeg algauw Koen Hermans aan zijn broek, en beide teams zonderden zich af van de rest.  Wilkinson volgde op respectabele afstand op drie.  Daarachter streden Van Werven-vd Bogaart, een verbluffende Prümmer-Steegmans en Kops-de Louw een hevige strijd om plaats vier. Vanluchene waren we vooraan ondertussen kwijt : stuurdemper geblokkeerd , stuurdemper een trap van een crosslaars verkocht, en daarna met lichte tred de weg vervolgd vanaf de laatste plaats.  Ondertussen waren Leferink-Beleckas (tot stilstand gekomen in de eerste bocht) aan een onwaarschijnlijke remonte begonnen.

Hermans-Musset namen vooraan ondertussen gezwind de koppositie over, wonnen de heat,maar bleven de ganse race de hete adem van Etienne Bax in de nek voelen. In de tweede koershelft vielen de slachtoffers : Van Werven-Bax zagen een topklassering in rook opgaan toen hun motorblok het begaf. Idem voor Wilkinson-Millard die zich met een hevig rokende machine nog als achtste over de finish sleepten. Tim Leferink knokte zich van de allerlaatste plaats finaal terug naar een onverhoopte derde plaats. Tim Prümmer-Jarno Steegmans kwamen binnen langs de grote poort met een magnifieke vierde plek, net voor . . . Vanluchene-Bax die met een gebrekkige stuurdemper en een gigantische inspanning in de slotronden, toch nog naar plek vijf wisten door te schuiven. Waarmee de meubelen gered waren. Jong Hollands geweld – met een Belgisch tintje vd Lagemaat-de Veene (weer es slecht gestart) en Kops-de Louw plaatsten zich probleemloos op zes en zeven. Wisselink-Tourbier kwalificeerden zich met de hakken over de sloot als twaalfde. Goeyvaerts-Gorris misten nipt de boot.

In groep B  was het weer eens – wat had je gedacht – Daniel Willemsen die de kopstart  nam, en meteen een gat sloeg op naaste achtervolgers Varik-Kunnas. Op enkele ronden tijd wisten die echter het gat met snelstarter Willemsen te dichten,en maakten alras aanstalten om de leiding over te nemen.