KAMPIOENSCHAP
KAMPIOENSCHAP
Vier Noordieren , vier Engelsen en zestien ‘overzeeërs’ , dat was het startveld vandaag voor de kwalificaties van de Noordierse Grand Prix – de eerste sedert ruim veertig jaar – die werden verreden in typisch Ierse omstandigheden : Een prachtig golvend circuit, fris weer, veel wolken en regen . Noord Ierland ten voeten uit dus. Can’t be better !
De kwalificaties werden – uitzonderlijk – op een vrijdag verreden, de Belgische nationale feestdag bovendien,en dat ieten de twee Belgische deelnemers in Noord Ierland duidelijk merken. Niét bij de start weliswaar,want in groep A waren het verrassend Foden-Humphrey en Heinzer-Betschart die er als eersten vanonder muisden, voor Brown-Cooper en de twee Belgische equipes van Davy Sanders en Marvin Vanluchene. Koen Hermans vertrok als zesde. Keuben-Rietman crashten in de eerste bocht en konden pas met grote achterstand hun weg vervolgen.
Het is rustig in zijspancrossland komend weekend. In eigen land wordt er gecrosst in het wereldberoemde Werchter ,ietsje ten noorden van Leuven. De VMCF federatie is er aan zet. De VLM en MCLB-sidecaristen zijn er meer dan welkom om er – net als vorige week in Wachtebeke – het peloton te vervoegen.. GPS adres : Grotestraat , 3118 Werchter,bij Rotselaar.
De WK-rijders zijn ondertussen onderweg naar Noord Ierland,alwaar de Grand Prix,om godsdienstige redenen,op vrijdag en zaterdag wordt verreden. Kwalificaties vrijdag om 16 uur en om 17 uur (Belgische tijd welteverstaan), de races worden op zaterdag verreden om kwart over twee en om 17 uur , Belgische tijd.
Het circuit,aangelegd in Red Brae,ietsje ren zuidwesten van Lisburn, is een nieuwe locatie, waar nooit eerder werd geraced. Het is overigens ruim veertig jaar geleden dat de mondiale sidecaristen nog es te gast waren in Noord Ierland.
Om klokslag vier uur viel het starthek een tweede keer.De startposities aan het starthek waren keer helemaal door mekaar geschud, en dat leverde Vanluchene-Musset in elk geval geen windeieren op. Zij stoven als eersten de berg op , gevolgd door Prümmer-Steegmans, Bax-Cermak,Hermans-vd Bogaart en Wilkinson-Millard. J. Van Daele, D. Willemsen en R. Käser (sleutelbeen gebroken) verschenen niet meer aan de start, waardoor er plaats vrij kwam voor reserverijders Van Vaerenbergh-Mans.
Vooraan konden Bax-Cermak en Hermans-vd Bogaart al vroeg door stoten naar twee en drie, en ontstond er een kopgroep van drie man,die op een zakdoek het circuit op en af vlogen. Twintig minuten lang konden koplopers Vanluchene-Musset weerstaan aan het Nederlandse beukwerk ,maar toen was het bobijntje af.
De talrijk opgekomen toeschouwers zagen onder een afwisselend bewolkte of zonnige hemel ,de dertig sidecars om kwart over één de heuvel opstormen ,allen met de bedoeling als één der eersten door de eerste bochten te komen en zich te verzekeren van een goeie uitgangspositie. Dat lukte het best voor de broers Prunier die de kopstart pakten, voor Hermans-vd Bogaart,Bax-Cermak , Heinzer-Betschart en Keuben-Rietman.
De Franse broers weerden zich vooraan als een duivel in een wijwatervat, maar moesten in de derde ronde toch buigen voor Koen Hermans en Etienne Bax die gezamenlijk doorschoven naar één en twee. Daarna kon de regerend wereldkampioen nog een vijftal ronden aanklampen,maar moest daarna toch afhaken en zijn meerdere erkennen in de ongenaakbare K. Hermans-B. vd Bogaart. Op ruim een halve minuut van winnaar Hermans,liepen Vanluchene-Musset als derde binnen. De WK-leiders waren pas als zesde gestart,rukten vlotjes op naar drie en zagen toen nog de twee leiders K. Hermans en E. Bax voor zich uit rijden. De kloof met de leiders werd echter steeds groter en groter, zodat Vanluchene & Musset vooraan eigenlijk nooit in het stuk voorkwamen en zich moesten neerleggen bij plek drie,voor de sterk rijdende Prunier-broers en . . . . Veldman-Lebreton.
Het was lang geleden dat we nog es een ‘normale’ zaterdag kregen op een Grand Prix. Een zaterdag dus waarop er hard gereden diende te worden om zich te kwalificeren, hetzij via de manches, hetzij via de Last Chance. Er hadden zich dan ook negenendertig teams aangeboden deze ochtend in het broeierig warme – en vooral stofvrije - Strassbessenbach. De binnenkant van het starthek was zéér gegeerd maar bood geen garantie op de kopstart. Dat ondervonden Vanluchene-Musset,die Hermans-vd Bogaart voor hun neus de holeshot zagen pakken. Een gebeten Marvin Vanluchene stelde in de tweede ronde orde op zaken, sprong letterlijk naar de koppositie en stond die daarna niet meer af, ondanks het feit dat Koen Hermans constant aan het achterwiel bleef plakken. De broers Lielbardis volgden op ruime afstand op een veilige derde plek. Heinzer-Betschart werden vierde voor de heroptredende Foden-Humphrey. De Leferink-broers wonnen de strijd om plek zes van Keuben-Rietman,Gordejev-vd Wiel en een onverwacht sterk voor de dag komende Blank-Blume. Thuisrijder Adrian Peter zat er eindelijk es goed bij in de start, en kon deze situatie verzilveren via een tiende plaats, en rechtstreekse kwalificatie aldus. Van de Lagemaat-van Hal wisten zich,als twaalfde,met de hakken over de sloot te redden.
Komend weekend vindt in het Duitse Strassbessenbach de eerste race van een belangrijk drieluik plaats in de strijd om de wereldtitel 2023, dat de rijders drie weken naeen respectievelijk naar Duitsland, Noord-Ierland en Engeland brengt. Daarna ,eind juli ,zit drie vierde van het seizoen er op en zullen de kaarten grotendeels geschud zijn. Onze landgenoot Marvin Vanluchene is nog steeds autoritair leider in de WK-tussenstand, maar tijdens de jongste wedstrijden in Polen en het eigen Lommel , werd het duidelijk dat de naaste achtervolgers, noorderburen Koen Hermans en Etienne Bax, hun voet steeds nadrukkelijker naast die van WK-leider Vanluchene proberen te zetten, zodat we aldus drie bijzonder spannende motorsport weekends tegemoet gaan.
Komend weekend wordt er geraced in het Duitse Strassbessenbach. Het is vier jaar geleden dat het WK-circus nog es neer streek in het immer gezellige Beierse Bessenbach,en dat vertaalt zich meteen in een ruim aantal inschrijvingen, met daarbovenop . . . een aangename Belgische verrassing !
Hij is steevast wekelijks op post om de MCLB zijspancrosswedstrijden op perfecte wijze in beeld te brengen. U kent ‘m vast wel, onze Braïn, de man met het roze hoedje . Afgelopen weekend werd de MCLB-wedstrijd even geskipt – achteraf bekeken een wijze beslissing, aangezien er in Eeklo slechts . . . één deelnemer was komen opdagen - en was onze fotograaf op post in Lommel. Van huis uit, zo’n tweehonderddertig kilometer . Het is mooi weer, dus dat doen we wel even met de fiets, zo dacht onze huisfotograaf Brain er over. Als dàt geen passie voor de zijspancross is, dan moet je ons toch es uitleggen wat passie dan wél precies inhoudt ! Tegen vrijdagnamiddag om vier uur was Brain op post in Lommel - voor de wielerliefhebbers onder ons, hij hield er een gemiddelde van net geen dertig per uur op na ,nièt elektrisch welteverstaan - en tegen zaterdagochtend negen uur stond hij,fris gewassen, de camera in de aanslag, klaar om de eerste beelden te schieten. Van het NK Nationalen, en de nevenwedstrijden ,zo hadden wij gevraagd. Tja, dan kun je toch even goed àlle wedstrijden fotograferen, is de visie van onze onvermoeibare Braïn, die ons maandagochtend vroeg al, nadat ie op zondagavond nog es ruim tweehonderd kilometer naar huis had gefietst , honderden zorgvuldig geselecteerde foto’s van het Lommel-weekend,doorstuurde. Wat een kerel !
Bij deze dus nog een extra fotogalerij van de WK-reeksen in het zonnige Lommel, zondag jl.
Voor enkele andere Belgen, was op zondagavond nog terug naar huis fietsen, jammergenoeg geen optie meer.
Om klokslag vier uur ging de beslissende manche van start. De zon scheen nog steeds ongenadig en dit keer hield Etienne Bax er de spanning niét in ! In de eerste ronde al werd holeshotter Tim Prümmer bij zijn nekvel gegrepen door Bax & Cermak en meteen was de strijd om de zege gestreden. Bax reed weg en liet de anderen vechten om de kruimels. En dat waren na enkele ronden M. Vanluchene, K. Hermans en B. Wilkinson die op een halve minuut van koploper Bax een gigantische strijd voerden om de tweede plaats. Uiteindelijk trokken Wilkinson en Millard overtuigend aan het langste eind, en reedHermans op plaats drie weg van Marvin Vanluchene die zich tandenknarsend moest neerleggen bij de vierde plaats. Marco Heinzer,opnieuw uitstekend gestart en absoluut géén zandrijder wist zich knap staande te houden en liep als vijfde binnen,vlak voor Keuben en Rietman voor wie de zesde plek nét volstond om het dagpodium te vervoledigen, samen met Bax-Cermak en Wilkinson-Millard.
Verschroeiend warm was het voor de eerste manche in Lommel, wat het zowel voor mens als machine een bijzonder zware opdracht maakte. Het werd dan ook een ware uitputtingsslag , die bol stond van de tumultueuze race situaties. Prümmer-Steegmans staken de holeshot op zak, gevolgd door Hermans-vd Bogaart, Heinzer-Betschart, Vanluchene-Musset, Wilkinson-Millard en Willemsen-Wesselink. Gert van Werven, Justin Keuben en de broers Leferink zaten nog net binnen de top tien. In de eerste bocht ontstond een gigantische crash met o.a. J. Van Daele, D. Sanders en T. van de Lagemaat als voornaamste slachtoffers. Voor Etienne Bax zag het er mogelijk nog slechter uit. De wereldkampioen stond stil aan het starthek en kwam na één ronde pas als tweeëntwintigste door. Vooraan waren het vooral Keuben-Rietman die zich in hun sas voelden in het diepe,zware zand. Zij reden zich in vijf ronden tijd naar plaats vier en zaten even later zelfs tweede, na een sublieme Hermans-vd Bogaart die de leiding van Prümmer al vroeg hadden overgenomen en een flinke voorsprong bijeen hadden gereden.
Lekkere zomerse taferelen vandaag op de Lommelse Heeserbergen voor de kwalificaties van de Belgische Grote Prijs zijspancross, waarvoor 28 teams zich hadden aanjgemeld. In groep A dicteerden E. Bax- O. Cermak van bij de start iedereen de wet, en daar kwam in de loop van de race geen verandering meer in. Vanluchene-Musset konden de voor hen gestarte Prümmer-Steegmans en Keuben-Rietman weliswaar snel remonteren, maar moesten zich daarna al snel neerleggen bij het feit dat er niet meer dan een tweede plaats in zat , na de ongenaakbare Etienne Bax. De goed gestarte Tim Prümmer wist alle aanvallen van Justin Keuben af te slaan en eindigde derde. Keuben werd vierde.De vijfde plek was voor de Lielbardis broers die van helemaal achteraan terug naar voor waren gekomen en finaal nog aansloten bij Prümmer en Keuben. Noorderburen Wijers-vd Putten en Frank Mulders met zijn Franse invaller Rodolphe Lebreton finishten op zeven en acht. Van Daele-Beleckas die in de vrije trainingen al een flinke tuimelperte hadden gemaakt, reden behoedzaam naar plek negen,voor Gordejev-vd Wiel die volledig hun start hadden gemist. De heroptredende Mike Keuben viel in de laatste ronde nog uit en werd alsnog als elfde geklasseerd, voor Van der Schraelen-Hereygers.