KAMPIOENSCHAP
KAMPIOENSCHAP
KAMPIOENSCHAP
OOSTROZEBEKE ZIJSPANNEN INTERS : VANLUCHENE-BAX VOOR EIGEN VOLK.
De MCLB-federatie had op zondag in Oostrozebeke ook ruimte gelaten voor de internationale zijspanklasse,die hun twee manches afzonderlijk afwerkten, apart van de reguliere MCLB-sidecars wedstrijden. Een schot in de roos ! Wat de organiserende MC De Verre Ginstecrossers i.s.m. de lokale zijspancross weldoener Mark Vandaele in Oostrozebeke hebben gerealiseerd, was ongelooflijk. Eén lang en uitbundig zijspancrossfeest dat duurde van vrijdagavond,tot zondagavond laat na de huldigingen.Het leek wel alsof niemand naar huis wilde op zondagavond. Met op zaterdag tachtig vrijetijdszijspannen aan de start,en op zondag nog es vijfenveertig,verdeeld over de twee categorieën , moge het duidelijk zijn dat zijspancross nog steeds alive and kickin’ is in ons land. Als het maar op de juiste manier, op de juiste plaats én . . . op het goeie moment wordt georganiseerd .Want,laat ons een kat een kat noemen : In Oostrozebeke hadden ze afgelopen weekend werkelijk àlle omstandigheden mee: Geen Grand Prix weekend, geen wedstrijden bij VLM en bij onze noorderburen,en twee dagen schitterend zomerweer. Van op de middag al was het op de Ginstewijk in Oostrozebeke hard zoeken om nog een plekje te vinden om je auto ergens kwijt te kunnen. Iedereen wilde er bij zijn om local hero Marvin Vanluchene aan te moedigen,en die bediende zijn thuispubliek op hun wenken met een prachtige zege. Bij de start van reeks één gingen Vanluchene-Bax er meteen als een speer vandoor en staken de www.sidecarcross.be holeshot award in hun binnenzak. Van Werven-vdBogaart,Van Daele-Smeuninx ,Heinzer-Schelbert en Willemsen-Rietman waren de eerste achtervolgers.
Het werd echter al snel duidelijk dat er aan Vanluchene ,die het circuit kon zien liggen van in zijn achtertuin, geen zalf te strijken was. Vanluchene-Bax waren weg, bléven weg en wonnen tenslotte met een halve minuut voorsprong . Achter de rug van de leiders werd er zwaar geknokt. Noorderburen van Werven-vdBogaart en Van Daele-Smeuninx raakten het er lange tijd niet eens over de tweede plek. Uiteindelijk waren het toch de Nederlanders die aan het langste eind trokken. De derde plaats voor Van Daele&Smeuninx , die eveneens een thuismatch reden, was overigens dubbel en dik verdiend,als je weet welke zware tegenslagen deze equipe de jongste jaren heeft moeten overwinnen. Ook om plek vier werd er hard geknokt. Davy Sanders met zijn Franse compaan Johny Badaire hadden het zwààr aan de stok met de Zwitsers Marco Heinzer en Meinrad Schelbert. Er werd ruim een kwartier haasje over gespeeld , waarbij Sanders en Heinzer mekaar constant bestookten. Finaal waren het toch de Alpenjongens die de moe gestreden Davy Sanders de vierde plek wisten te ontfutselen. Lange tijd zag het er naar uit dat ook D. Willemsen-D. Rietman zich bij dit duo gingen aansluiten om te strijden om plek vier ,maar in de slotfase viel de tienvoudig wereldkampioen alsnog terug naar negen. De zesde plek ging verrassend naar de jonge Hollander Tim Leferink,die met de Litouwer Kostas Beleckas aan boord een aardig deuntje mee blies. De Britten Brown-Millard dienden zich tevreden te stellen met plek zeven, voor het Hollands-Oostrozebeekse koppel J. Keuben-N. Debruyne. Pechvogels van dienst waren J. Veldman-O.Cermak en T. vd Lagemaat-R. de Veene. Eerstgenoemden verdwenen reeds na één ronde toen hun supersnelle Mega-blok wegens elektronische strubbelingen alle dienst weigerde. Vd Lagemaat kwam al tot stilstand vlak na de start, vertrok daarna in allerijl als laatste met grote achterstand, maar kwam even verder nog es hard ten val toen ie met zijn voorwiel op een omheiningspaaltje botste. Een vijftiende plek was daarna het hoogst haalbare.
Tegen de start van heat twee was het reeds ruim na zeven uur ’s avonds. Toch was het publiek nog op post. En met reden ! Dit keer gingen Willemsen-Rietman als eersten de wei in, gevolgd door Vanluchene-Bax, Van Daele-Smeuninx, Sanders-Badaire en Van Werven-vdBogaart. Julian Veldman-Ondrej Cermak gingen als achtste op pad,maar het werd al gauw duidelijk dat dit niét de prijs was waarvoor de jonge Veldman naar Oostrozebeke was gekomen. Terwijl Vanluchene vooraan zijn tanden stuk beet op tienvoudig wereldkampioen Daniël Willemsen, ruimden Veldman-Cermak op brutale en overtuigende wijze alles en iedereen op. Na amper vijf ronden slootten de Nederlander en de Tsjech vooraan aan bij het kopduo Willemsen en Vanluchene . Laatstgenoemde diende na een paar bochten al het hoofd te buigen voor de onstuimige Veldman. Een ronde later zag ook leider Daniël Willemsen zijn jonge landgenoot bij een onwaarschijnlijk inhaalmaneuver binnendoor voorbij glippen waarna Veldman-Cermak definitief iedereen terplekke lieten. Vanluchene-Bax schoven op naar twee,wat meteen volstond voor de dagzege. Willemsen-Rietman staakten halfkoers de wedstrijd. De derde plaats was voor van Werven-vd Bogaart die halfkoers hadden afgerekend met Van Daele-Smeuninx. De Britten Brown-Millard finishten nu op vijf maar dienden zich in de slotronden nog flink te reppen om de aanstormende Marco Heinzer voor te blijven,die na een erbarmelijke start een straffe inhaalrace uit zijn Zwitserse mouw had geschud. Leferink-Beleckas bevestigden opnieuw op zeven, van kortbij gevolgd door Keuben-Debruyne. Van de Lagemaat-de Veene werden tiende. Sanders-Badaire dienden op te geven toen de Franse co-piloot zijn pols opnieuw bezeerde. Met Vanluchene-Bax als dagoverwinnaars en van Werven-vd Bogaart en Van Daele-Smeuninx op twee drie kreeg Oostrozebeke een welverdiend podium om U tegen te zeggen op zondagavond.
Terug naar overzicht