Het motorcross seizoen zit er op , de kampioenschappen zijn verdeeld,en de najaarswedstrijden verreden. Of gecancelled, vanwege het slechte weer.  Wat moet  een mens nu in godsnaam gaan doen  tijdens de weekends, de komende donkere maanden ? Jason Van Daele en Birgen Beernaert hebben er iets op gevonden : Gaan backflippen met een sidecar. Een ideetje dat waarschijnlijk slechts voor weinigen is weggelegd, wat zeggen we , dat waarschijnlijk voor nièmand anders is weg gelegd !

Maar geen nood. Je kunt ook doen zoals wij : Gewoon es gaan kijken naar de twee Belgische waaghalzen, want sedert gisteren zijn Jason en Birgen begonnen aan een tournee doorheen Duitsland, als top of the bill in het ‘Night of Freestyle’ event.

De première ervan vond gisteren in Hannover plaats , waar Jason Van Daele en Birgen Beernaert voor een wereldprimeur zorgden door voor de allereerste keer in de geschiedenis een backflip met een sidecar uit te voeren , voor een laaiend enthousiast publiek. Wie vorig jaar op de  Grand Prix in Lommel aanwezig was, kreeg er al een voorsmaakje van de toen nog in de maak zijnde stunt.

Gisteravond was het ‘voor echt’.  Van Daele & Beernaert hadden in de namiddag al, van de organisatie, slechts één testjump gekregen ter voorbereiding op het event,dat ’s avonds plaats vond. De zo'n drieduizend toeschouwers in de Hannoverse Zag Arena wachtten aldus vol spanning af wat er ’s avonds ging gebeuren.

Vandaag maakten FIM en de WK-promotor WSC de kalender bekend voor het wereldkampioenschap zijspancross 2024. Daar waar dit jaar het WK werd verreden over veertien wedstrijden,zijn er voor volgend seizoen elf voorzien. De meesten zullen er waarschijnlijk niet rouwig om zijn. In  2023 trekt het WK  niét richting Engeland en Noord-Ierland,wat vooraf al was aangekondigd. Het WK begint niet echt vroeg volgend jaar, en begint (Alqueidao Portugal) en eindigt (La Colla Italië) trouwens in het zonnige zuiden. De kalender biedt overigens ook flink wat opportuniteiten  voor de Belgische en de Nederlandse zijspancrossliefhebber : Lommel, Heerde en Plomion zijn binnen handbereik. Ook Strassbessenbach en Rudersberg zijn niet echt veraf. De heren rijders en bakkenisten hebben in elk geval nog flink wat tijd om ervoor te zorgen dat ze er klaar voor zijn tegen eind april in Portugal. 

Iedereen kent uiteraard het dagelijkse programma 'Iedereen Beroemd' , na het zeven uur journaal op VRT .  Inderdaad,dàt programma dat in een niet eens zo ver verleden nog 'Man bijt hond' heette, en nu dus al enkele jaren door gaat onder de noemer 'Iedereen Beroemd'. Sedert begin september is er op maandag telkens een rubriek over extreme sporten, met de ietwat laconieke titel 'Goe zot' .  We weten natuurlijk allemaal wel dat het WK zijspancross een bijzonder ernstige aangelegenheid is , waar zotten - halve of hele -  absoluut niet aan de bak komen.  Dat het er voor een buitenstaander soms wél wat zotjes uit ziet, dààr kunnen we in elk geval wél in komen. We vergeven onze nationale televisiezender aldus de keuze van de titel van het programma ,en zijn uiteraard erg blij dat de mooiste sport ter wereld, op prime time op de grote Belgische VRT televisiezender ,  de nodige aandacht kreeg gisteravond in het reeds vernoemde programma 'Iedereen Beroemd'.   Voor zij die de uitzending hebben gemist ,hierbij de link naar de reportage via de gele knop 'Extra' die je via de FB-pagina van Marvin Vanluchene himself, naar het verslag brengt. 

En ,o ja, bij het bekijken van de reportage ging ons Belgische zijspancrosshart toch wel even wat sneller slaan. Toen de reportage werd opgenomen (begin oktober) was co-piloot Nicolas Musset  niet in de mogelijkheid om bij de opnames aanwezig te zijn. Hij werd in het bakje, aan de zijde van wereldkampioen Marvin Vanluchene ,vervangen door de getalenteerde stand-in Robbe de Veene  die het 'co-piloteren' op bijzonder attractieve wijze tentoon spreidde.  We zagen aldus  iets wat onze ongebreidelde fantasie meteen op hol deed slaan :  Twee Belgen op één zijspan, allebei met de regenboogtrui aan !  Zou dit een voorteken kunnen zijn dat Vanluchene-de Veene in de toekomst het àllereerste complete Belgische koppel wordt,dat gezamenlijk voor een Belgische wereldtitel zal zorgen ?  Voor ons niet gelaten ,in elk geval !  Enjoy de reportage bij de gele knop 'Extra' . 

Het is elk jaar weer een grijze en nare tijd, zo rond 1 november. Het bericht dat we vandaag ontvingen  past helemaal bij deze tijd van het jaar,en maakt het allemaal nog ietsje grijzer dan het al is.  Eerder op de dag overleed in het AZ  teTurnhout dhr René Loodts.  René Loodts was jarenlang official bij de Belgische Motorsport Federatie BMB , en was gedurende een kleine tien jaar team manager van het Belgische team voor de Sidecarcross of Nations.  En met succes ! Zowel in 2011 (Jauer ) ,2014 (Markelo) als 2016 (Dardon Gueugnon)   slaagde het Belgische team,onder leiding van de immer goedlachse René Loodts er in om de Sidecarcross of Nations  te winnen.  De gezondheid liet de succesvolle team manager de jongste tijd niet meer toe om nog langer motorcross wedstrijden te bezoeken,en vanochtend  heeft  R. Loodts dan ook stilletjes het tijdelijke voor het eeuwige ingeruild. Het gaat overigens erg hard de jongste tijd in het zijspancrosswereldje  dat onlangs al afscheid moest nemen van andere zijspancross-monumenten zoals Friedhelm Zabel, Siep de Wit, Jan Bakens, Willie Liebl en  Henny Vruwink , zeg maar de uitvinder van de VMC –zijspancross frames.  

We herdenken René Loodts graag met bijgevoegde archieffoto’s van de succesvolle overwinningen van team Belgium in Dardon Guegnon in 2016 en in Markelo 2014.

Dhr René Loodts werd onlangs tweeëntachtig jaar. Er wordt afscheid van hem genomen op maandag 6 november  om 12 uur in de aula van het crematorium Pontes, Steenweg op Merksplas 68, te Turnhout.

Eens het seizoen erop zit, is het  een jaarlijks gegeven in de wondere wereld der zijspancross :  Rijders kiezen een andere co-piloot , co-piloten kiezen een andere rijder. Het lijkt de vermenigvuldigingsdans wel.  Ook zijn er elk jaar verschillende atleten die aankondigen te stoppen. Sommigen stoppen ook  écht. Anderen staan enkele maanden later opnieuw vrolijk fluitend achter het starthek.   Een ingewikkelde puzzel dus , waarvan het grootste deel der stukjes dit keer al – relatief vroeg - op zijn plaats is gevallen.  Wereldkampioenen M. Vanluchene en N. Musset lieten zopas weten dat ze er samen nog een jaartje bij doen. Met als hoofddoel uiteraard de verlenging van hun wereldtitel. Ook Koen Hermans bilijft Ben van den Bogaart trouw. Hetzelfde geldt voor B. Wilkinson en J. Millard, de broers Lielbardis  en J. Keuben en D. Rietman. Tim Prümmer rijdt in 2024 met de Fransman Rodolphe Lebreton ,  Davy Sanders gaat op pad met landgenoot Jarno Steegmans. En de broers Prunier blijven mekaar ook in 2024 trouw. Daarmee is de samenstelling  van de WK top tien – op twee teams  na –  voor 2024 een feit .  Marco Heinzer en Ruedi Betschart (zevende in het WK 2023) kondigden al vroeg in het jaar aan dat 2023 hun laatste seizoen zou zijn.  Het grootste vraagteken blijft momenteel achter de naam  staan van vice world champion Etienne Bax. De ondertussen 38-jarige co-piloot Ondrej Cermak verkondigde op de Sidecarcross of Nations in Italië op vrij overtuigende wijze dat hij er volgend seizoen niet meer wou mee  doorgaan. Of daar ondertussen verandering is in gekomen  , of ,  als Etienne Bax ondertussen een nieuwe bijrijderop het oog heeft,valt nog even af te wachten.  Het is momenteel het nog enige ontbrekende puzzelstukje om de mondiale WK-top puzzel voor volgend seizoen te vervolledigen.

De valpartij van afgelopen zondag van Marvin Vanluchene en Robbie Bax  tijdens de eerste manche van de sidecarcross of Nations in het Italiaanse Cingoli heeft voor co-piloot Bax zwaardere gevolgen als verwacht.  Nader onderzoek in Nederland bracht vanochtend aan het licht dat Robbie zijn voorste kruisband van de knie heeft afgescheurd. Binnen enkele weken volgt een operatie waarna de ongelukkige Bax nog een paar maanden revalidatie wacht. Vanwege www.sidecarcross.be wensen we Robbie Bax, die op deze manier slechts schamel beloond werd voor zijn invalbeurt bij team Belgium, een spoedig herstel toe.  

Een Belgische wereldkampioen in de motorcross, het is anno 2023 geen evidentie meer. De gloriejaren der Belgische motorcross met grote wereldkampioenen zoals Stefan Everts, Joël Smets, Steve Ramon, Jacky Martens, Eric Geboers, Georges Jobé of in een verder verleden Joël Robert of Roger Decoster liggen reeds ver achter ons.

Onze laatste Belgische wereldkampioen in de solo-categorieën was Sven Breughelmans (MX 3 in 2008). Vijftien jaar geleden ondertussen !

Gelukkig namen daarna de Belgische zijspanrijders de fakkel over !  Nadat Sven Verbrugge eerder al drie wereldtitels op zijn naam schreef als co-piloot,  volgden er  wereldtitels voor stuurmannen Joris Hendrickx (2009) , Ben Adriaenssen (2013 en 2014) en Jan Hendrickx (2016).

En toen kwam Marvin Vanluchene, die in 2018 de jongste wereldkampioen ooit werd in het zijspancrossen. Opvallend feit : Bij vier van de vijf Belgische wereldtitels had de Nederlandse co-piloot Ben van den Bogaart – die ondertussen meer Belg dan Nederlander is geworden – een dikke vinger in de pap.

Na 2018 bleef het vijf jaar stil, maar dit jaar was het terug boenk er op voor Marvin Vanluchene die voor de tweede keer in zijn carrière  wereldkampioen werd . En dat moet uiteraard gevierd worden ! Nu donderdag 12 oktober gaan de deuren van de feesttent op de wijk de Ginste in Oostrozebeke open om  19 uur.

In de slotheat hebben de Nederlanders koelbloedig de klus geklaard. Hermans-van den Bogaart gingen er bij de start als een pijl uit een boog vandoor , en na amper één ronde waren Bax-Cermak vanaf startrij twee al opgeschoven naar de tweede plaats. Vader en zoon Steegmans hadden  hun start eveneens niet gemist en begonnen als derde aan de klus,voor de Esten Lihtsa-Lina ,en de Engelsen Foden-Humphrey en Wilkinson-Millard.  De Lielbardis broers – winnaars van heat twee -  bleven staan aan het starthek,kregen even later hun motor alsnog gestart,vertrokken met een halve ronde achterstand maar reden na één ronde alweer richting rennerspark.  Daarmee kon team Letland een podiumplaats definitief op hun buik schrijven.

Vooraan namen Bax-Cermak na een viertal ronden de leiding over, en even later kreeg Koen Hermans op plaats twee het zwaar aan de stok met de alweer sterk voor de dag komende Dan Foden, die alras de plaats van de Nederlanders overnam.

Geen Marvin Vanluchene meer aan de start van reeks twee,wiens co-piloot Robbie Bax was uitgeteld met een knieblessure. Daarmee was België meteen ook definitief uitgeteld voor een goeie eindklassering.

De wedstrijd begon vrij eigenaardig en verliep turbulent.  Keuben-van de Wiel pakten voor Nederland opnieuw de kopstart. Hun teammaten Hermans-van den Bogaart haakten echter  ineen met een ander team en moesten als laatste op pad.

Vooraan vormde zich algauw een kopgroep aangevoerd door Justin Keuben,vergezeld van de boven zichzelf uitstijgende Fransman Guenady Auvray en de Letse Lielbardis broers.  Sanders-Rostingt volgden als vierde op een  vijftal seconden, gevolgd door Jake Brown,die zich echter in de vierde ronde verkeek op een steile helling  waarop ie halfweg een pirouette maakte,terug naar beneden moest, en pas opnieuw kon vertrekken nadat gans het peloton was gepasseerd. Hermans-vd Bogaart waren ondertussen opgeklommen naar plaats zes.

Net zoals de Amerikanen bij de quads, grepen de Nederlanders bij de sidecars meteen iedereen bij de keel, alhoewel dit er aanvankelijk niet naar uit zag.  Keuben-van de wiel startten weliswaar op kop, maar Bax-Cermak raakten pas als zestiende uit het kluwen na de eerste bocht. Op dat moment zag het er voor België een stuk beter uit met vader en zoon Steegmans op plaats zes en Vanluchene-Bax die na vier ronden al waren opgeschoven van plaats tien naar vier en aansloten bij dekoplopers Keuben ,Foden en Prunier. Terwijl Etienne Bax zijn tegenstanders één na één opzij zette, schoof vooraan wereldkampioen Marvin Vanluchene door naar plaats twee, en begon iets voor halfkoers de leiderspositie van Keuben en van de Wiel te bestoken. Lang duurde de strijd echter niet. Keuben-van de Wiel en Vanluchene-Bax  raakten mekaar,waarbij  Vanluchene  ten val kwam, co-piloot Robbie Bax zijn knie bezeerde, en  daarmee was de kous af voor team Belgium. Vooraan wisten Foden-Humphrey  finaal nog op magistrale wijze de wedstrijd naar hun hand te zetten.