Je kunt er vaak geen touw aan vastknopen, aan dat zijspancrosswereldje. Neem nu Zwitserland, of Nederland, of Zweden, Italië of Denemarken waar er overal een nationale competitie zijspancross wordt verreden, maar er géén WK-race op de kalender staat.  En dan heb je een land zoals Polen, waar een nationale competitie sidecarcross nog nooit ofte nimmer heeft bestaan , dààr wordt er al voor het derde jaar op rij een Grand Prix georganiseerd. Pas op, geen verkeerd woord hoor over de Grand Prix van Gdansk die komend weekend op de rol staat.  Het circuit , de Tor Motocrossowy, vlak onder de gezellige havenstad Gdansk,  mag er best wezen en kan zeker en vast als sidecarproof worden bestempeld. En ook over de organisatie valt er geen kwaad woord te zeggen.  Het is dus absoluut niet met tegenzin dat ’s werelds snelste mannen – en een paar vrouwen – op drie wielen straks de degens kruisen in Gdansk.

Koen Hermans en Ben van den Bogaart bevinden zich momenteel in een luxepositie, en konden met een WK-voorsprong van 32 punten, en zonder stress, richting Polen afreizen,

De Prunier broers en  Vanluchene-Musset zijn de ‘naaste’ achtervolgers, die op hun beurt al de hete adem van de sterk rijdende Engelsen Wilkinson-Millard in hun nek voelen.

De Grand Prix zijspancross in Lommel – laatste weekend van juni – is natuurlijk opnieuw veel méér dan zomaar een Grand Prix zijspancross.  De camping - voorzien van elektriciteit – is dit jaar gelegen net naast de paddock. Voor de vroege vogels : De camping opent de deuren al op donderdag vanaf twee uur in de namiddag. Op vrijdagavond wordt  al meteen flink de beuk er in gegooid in Lommel . Om 22 uur bestijgt Marieke en haar kornuiten , onder de overkoepelende naam Impact , het podium. Belgisch’ stevigste en beste coverband huisvest achter de drums zelfs een ex-zijspancrosser : Nick de Veene, in een niet eens zo ver verleden zélf nog bakkenist (en vader van huidig WK-co-piloot Robbe de Veene) mishandelt zijn drumsticks nog harder dan ie vroeger de zijspanbeugel mishandelde. Ambiance gegarandeerd dus. Wie de band Impact de twee afgelopen jaren bezig zag in Lommel, wil er zeker en vast terug bij zijn. Overigens betrapten we onlangs onze wereldkampioen Marvin Vanluchene in het Impact repetitielokaal, in het charmante gezelschap van frontzangeres Marieke (zie foto) . Mogen we ons in Lommel op vrijdagavond verwachten aan een gastoptreden van de drievoudige wereldkampioen ?

De zaterdag staat uiteraard in het teken van de kwalificaties voor de eigenlijke Grand Prix, maar ook de Support Class (waarvoor iedereen zich kan aanmelden) rijdt op zaterdag een volledig wedstrijdprogramma, met trainingen en twee manches.

Fotograferen voor www.sidecarcross.be, het is slechts één van de vele taken die onze Braïn tijdens zo’n Grand Prix weekend op zijn brede schouders neemt. En dàn kan het al eens té veel worden. Maar Braïn zou Braïn niet zijn, als hij ook dààr geen oplossingske voor heeft : Sedert de Grand Prix van Brou afgelopen weekend werkt onze fotografietopper nu namelijk  met eigen personeel. Eten klaar maken, schoenen dicht knopen, de afwas doen, de vuilzak ledigen,  lenzen poetsen, zeulen met fototoestellen, onze fotograaf hoeft het allemaal niet meer zelf te doen, zodat hij zich enkel nog op zijn core business hoeft te concentreren , en da’s uiteraard . . . fotograferen voor www.sidecarcross.be.  Enfin, opnieuw het bekijken méér dan waard hoor, de extra fotogalerij van de magische Grand Prix in Brou , bij onze gekende gele knop ‘Lees Meer’.

Na een herstart – bij de eerste poging was het starthek veel te snel gevallen na het  5 seconds signalisatiebord – namen Brown-Grahame de holeshot voor hun rekening, maar werden al in de eerste ronde voorbijgevlamd door Hermans-vd Bogaart en Wilkinson-Millard. De Pruniers kwamen als vierde uit de eerste bocht, gevolgd door Hodges-Henderson (die later wegviel met een gebroken ketting) Weiss-Schneider en Keuben-Rietman.  Lielbardis en Vanluchene sloten de top tien af , terwijl Sanders-Vincent al in de openingsronde doorheen hun achtervering zakten.

Vooraan zetten Hermans-vd Bogaart nog eens fijntjes de puntjes op de i door met grote voorsprong de reekszege te pakken. Co-piloot van den Bogaart kon het zich zelfs permitteren om er in de slotronden nog een flexijob bij te nemen als radiatorhouder. Wilkinson-Millard reden naar een onbedreigde tweede plek, en de Oostenrijkers Weiss-Schneider leken derde te gaan worden, toen de Pruniers even tot stilstand kwamen en enkele posities verloren. 

De zon scheen letterlijk en figuurlijk boven Brou, waar de duizenden enthousiaste Franse toeschouwers zich als één man achter de broers Prunier – die tijdens de sighting lap al op een oorverdovend applaus konden rekenen -  schaarden. De start verliep vlekkeloos voor de Franse chouchous , die na twee bochten reeds de leiding veroverden voor Brown-Grahame, Vanluchene-Musset, Lielbardis, Carcreff, Hodges, Hermans en Sanders.  Daniël Willemsen verscheen niet aan de start (armproblemen bij co-piloot Gabor) , ook reservisten Prümmer-van de Wiel hadden zich niet aangeboden in het gesloten park. Voor onze landgenoot Jason Vandaele verliep de start dramatisch.  Na het vallen van het starthek kwamen Vandaele-Rostingt in aanraking met een ander team, en gingen kopje over, waarna rijder Vandaele werd overgebracht naar het ziekenhuis met vermoedelijk een gebroken schouder. Even verder gingen ook de Verhees-broers en Hertfelder-Debruyne gezamenlijk tegen de grond.  Ze zetten gezamenlijk terug de achtervolging in, maar reikten niet meer tot binnen de puntenzone.

Onder een dreigende hemel dienden zich drieëndertig equipes aan voor de kwalificaties van de Franse WK-ronde in Brou. De Belgische inbreng was opnieuw wat opgeschroefd. Naast Marvin Vanluchene en Davy Sanders was ook Jason Vandaele terug van de partij met de Fransman Luc Rostingt aan zijn zijde.  Ook onze nationale co-piloten Robbe de Veene (met Thom vd Lagemaat) en Niki Debruyne (invaller bij Tobias Hertfelder) waren aan hun comeback toe, na wat blessureleed. Onze Duitstalige Belg Andy Schlinnertz assisteerde in de bak bij een andere Duitse rijder, Jan Hoormann.

In groep A waren het verrassend de linkse zijspannen van Wilkinson-Millard en Brown-Grahame die zich het best de eerste bocht door spartelden. Zij namen tot ieders verbazing snel afstand van de rest van het veld, dat werd aangevoerd door de Lielbardis-broers, voor Keuben, Weiss, Verhees en de lokale man Gwendal Carcreff.  WK-leiders Hermans-van den Bogaart kwamen na één ronde pas als achtste door, en hadden flink wat werk voor de boeg.

Het WK zijspancross 2025 is nog pril , en is straks in Brou pas aan de derde race van het seizoen toe. Toch is de spanning er momenteel al een beetje uit. Noorderburen Hermans en van den Bogaart waren tijdens de twee eerste races outstanding en hebben zo op korte tijd genoeg punten verzameld om reeds meer dan één manche voorop te staan in de tussenstand. Wereldkampioenen Vanluchene-Musset die momenteel tweede staan kenden een bijzonder moeilijke seizoenstart. Vorige week kwam, na grondig medisch onderzoek aan het licht dat rijder Marvin Vanluchene de afgelopen weken een covid besmetting doormaakte, waardoor hij in elke wedstrijd vrij snel doorheen zijn fysieke krachten heen zat. Via hyperbare zuurstoftherapie probeert Vanluchene er nu terug bovenop te geraken, en het is aldus afwachten of er in Brou al enige verbetering merkbaar zal zijn.

De broers Prunier, die zich op de typisch Franse omloop, geruggesteund door enkele duizenden joelende Franse supporters , als een vis in het water zullen voelen, mogen zeker bij de kanshebbers voor de overwinning worden gerekend.

Er wordt in België niet gezijspancrosst tijdens het lange Onze Heer Hemelvaartweekend. Wie sidecars aan het werk wil zien moet naar het buitenland.  Op Onze Heer Hemelvaartsdag zelf , naar Frankrijk bijvoorbeeld, waar in Torcé-en-Vallée de laatste nog resterende Franse zijspancrossklassieker wordt verreden. Weliswaar niet meer op de internationale kalender, maar wel onder de noemer Frans kampioenschap onder de vleugels van FFM.  Buitenlanders kunnen er deelnemen mits ze in het bezit zijn van een Franse nationale vergunning. Zo krijgen de schijnbaar onklopbare broers Prunier morgen  in Torcé onder andere concurrentie van de Est Gert Gordejev, onze landgenoten Marvin Vanluchene en Davy Sanders, terwijl ook Davy Maris-Ben Martens afzakken naar het a-typische Franse circuit , gelegen ietsje ten noordoosten van Le Mans.  

Op vrijdagavond wordt er bij kunstlicht gezijspancrosst in het Duitse Kleinhau, vanuit België zo’n veertig kilometer voorbij Aken.Op vrijdagavond is er een internationale zijspanklasse, en een oldtimers zijspanklasse, en in beide klassen vinden we flink wat Belgen op de deelnemerslijst.

Onherkenbaar vermomd - hij had zijn roze hoedje niet op – slaagde onze topper Braïn er in om de strenge Britse grenscontrole bij nacht en ontij te verschalken en zich spoorslags richting Foxhill, vlakbij Swindon, te begeven. Met zijn scherpe fotografenoog wist hij er alras de juiste plekjes te vinden  om opnieuw zijn gekende juweeltjes der zijspancrossfotografie in te blikken. Tussen het studeren, examens, fietstrainingen en nog duizend en één andere bezigheden door, belandde de enveloppe met zijn Foxhill kiekjes op een onmenselijk nachtelijk uur op ons bureau , en die willen we u zeker niet onthouden.  Enjoy Foxhill one more time . Foxhill by Braïn , bij de gele knop  ‘Lees Meer’.

Iets na vier uur gingen de strijders op drie wielen opnieuw de wei in, voor de duizendste WK-manche, sedert het ontstaan van het wereldkampioenschap zijspancross in 1980. Die startte met tien minuten vertraging, een rupskraan was namelijk op het startveld zonder brandstof gevallen.

De eerste ronde was de spannendste van de race, waarin Wilkinson en Hermans elkaar een paar keer de kopposite afsnoepten. Bij het ingaan van de tweede ronde schakelden de Nederlandse WK-leiders terug een versnelling hoger en lieten iedereen meteen terplaatse. Wilkinson verzeilde naar plaats zeven, en voorin maakten Keuben-Rietman en de Leferink-boys het Nederlandse feest compleet op plaatsen twee en drie. Kort daarachter duelleerden Vanluchene-Musset en de Prunier broers om plaats vier, een strijd die in de vijfde ronde definitief beslecht werd toen Prunier door zijn achtervering zakte.  Ondertussen leverden de Weinmann-broers een knalprestatie af op plaats zes, maar kregen iets over halfkoers de terug gekeerde Wilkinson-Millard aan het achterwiel. Die hadden blijkbaar hun tweede adem gevonden, en na het inrekenen van de Weinmannen , werd de jacht geopend op Vanluchene-Musset.