KAMPIOENSCHAP
KAMPIOENSCHAP
KAMPIOENSCHAP
De spreekwoordelijke inkt van ons vorige artikel was amper droog, of daar viel al de officiële bevestiging in de bus omtrent het definitief cancellen van de WK wedstrijden in Strassbessenbach (D) en Roggenburg (CH) . Zodoende rest er ons momenteel enkel nog een mini WK met nog vijf resterende wedstrijden : Twee in Tsjechië , eentje in Estland, eentje in Duitsland en eentje in Nederland. Misschien wordt het wel hoog tijd om de technische reglementen van het WK zijspancross es grondig te herzien : Laat de bakkenisten aantreden in korte broek en voetbalshirt, met een bal onder de arm. Wedden dat dan meteen alle Covid-beperkingen weg vallen ! ?. De nieuwe WK-kalender en de officiële mededeling bij de gele knop 'Extra'.
Het lijkt er bij ons steeds meer en meer op dat de Covid 19 pandemie voorbij is, maar helemààl verslagen is het beestje blijkbaar nog niet. De Zwitserse Grand Prix, voorzien in Roggenburg op 29 augustus, is er het volgende slachtoffer van, en gaat dit jaar niet door, zo lieten onze Roggenburgse insiders vandaag uitschijnen. Volgens onze welingelichte bronnen is het rennerspark aldaar , waar de teams te dicht bij elkaar zouden staan, de doorn in het oog van de lokale autoriteiten die hun zegen moeten geven over de organisatie. Dus resten er nog slechts zes wedstrijden voor het WK 2021 . En ook dàt is nog geen absolute zekerheid. In het Duitse Strassbessenbach (voorzien op 1 augustus) wordt momenteel achter de schermen druk onderhandeld met de plaatselijke autoriteiten in een ultieme poging om alsnog de nodige toelatingen te verkrijgen voor hun evenement. Er komt eerstdaags duidelijkheid omtrent het al of niet doorgaan van de Grand Prix aldaar. In afwachting wordt er door FIM en promotor WSC hard gesleuteld aan een mogelijk noodscenario , waarover binnenkort zal gecommuniceerd worden. Om te eindigen met een positieve noot, toch nog graag dit hoopvol nieuws bij de gele knop 'lees meer' :
In afwachting van de definitieve bevestiging van de opstart van de WK-cyclus 2021 ,blikken we verder terug op veertig jaar WK-geschiedenis in de zijspancross (1980 – 2020). In 1990 was dit WK tien jaar jong. De Duitser Reinhard Bohler en noorderbuur Ton van Heugten hadden in de beginjaren elk één wereldtitel behaald.Daarna was het jaar na jaar een Zwitser die met de titel ging lopen. Na Bollhalder (tweemaal) en Bachtold (vier maal) waren het de broers Hüsser die in 1988 en 1989 met de hoogste eer gingen lopen. Ook voor aanvang van het seizoen 1990 werd C. Hüsser aanzien als de te kloppen man,doch dat pakte helemaal anders uit ! Het seizoen 1990 telde slechts negen Grand Prix ! Er werd gestart begin mei, in België,op en rond de traditionele Balenberg in Betekom ! Wereldkampioen C. Hüsser had zijn jonge landgenoot Adi Käser aangetrokken als vervanger voor zijn tweelingbroer Andreas Hüsser die de helm aan de wilgen hing. Nieuwkomer Käser liep echter nog voor de start van het WK een beenbreuk op en in allerijl diende A. Hüsser toch opnieuw plaats te nemen aan de zijde van zijn broer Andreas Hüsser. Het werd echter geen succes.
Het blijft natuurlijk nog steeds een open vraag of het WK al of niet zal kunnen van start gaan begin augustus, maar voor Davy Sanders en Johny Badaire sloeg de pechduivel vandaag reeds toe. Niet op , maar wel naast het circuit,welteverstaan. Net als de meeste laaglandse teams , pakte ook het Belgisch-Franse koppel Sanders-Badaire afgelopen weekend de trainingen terug op. Er werdo.a. gereden op het harde kalkcircuit van Fresnes les Reims. Sanders en Badaire zijn het zijspancrossen duidelijk nog niet verleerd ! Vandaag echter kwam reeds een abrupt einde aan de heropstart van het trainingsschema. Bij een val op het werk (Johny Badaire is dakwerker), kwamBadaire vandaag ongelukkig ten val en liep een driedubbele polsbreuk op. De ongelukkige Fransman wordt morgen geopereerd. We wensen langs deze weg Johny Badaire dan ook een snel en volledig herstel toe,en hopen uiteraard het team D. Sanders - J. Badaire zo snel mogelijk opnieuw samen op de motor te zien. (foto archief Saint Mihiel 2020)
Veertig jaar wereldkampioenschap zijspancross, van 1980 tot 2020. Van een feestelijk jubileumjaar kwam echter niks in huis. Een Chinese vleermuis verbrodde het feestje. Ook een jaar later,blijft het nog eventjes wachten op een eventuele heropstart van het wereldkampioenschap. In landen als Litouwen, Italië, Estland, Letland en Tsjechië zijn de nationale competities reeds heropgestart. In België en Nederland blijft het nog even wachten. Ondertussen hebben Nederlandse en Belgische zijspancrossers in steeds groter wordende getale – eindelijk- de schitterende trainingsmogelijkheden van de Noordfranse circuits ontdekt. Je hoeft heus niet richting Italië of Spanje te trekken om geschikte trainingscircuits te vinden, in Noord Frankrijk liggen ze gewoon voor het rapen. Een schril contrast met wat in eigen land mogelijk is. In afwachting van een heropstart van de WK-competitie,blikken we bij www.sidecarcross.be geregeld terug op veertig jaar WK-geschiedenis. Een jubileum dat we niet graag onopgemerkt laten voorbij gaan. Na de allereerste officiële zijspanwereldtitel voor de Duitsers Bohler-Muller in 1980,en daarna eentje voor onze noorderburen Van Heugten-Kiggen in 1981 ,volgde een jarenlange Zwitserse machtsgreep in het WK zijspancross. In onze vorige afleveringen las u het verhaal over de twee wereldtitels van Bollhalder-Busser ( ’82 en ’83 ) en de vier van Bachtold-Fuss (’84 , ’85, ’86 en ’87 ). In 1988 waren laatstgenoemden er niet meer bij, maar dat verminderde de Zwitserse kansen op succes geenszins.
Via onze welingelichte bronnen waren we reeds een tijdje op de hoogte van de nieuwe kalenderwijziging(en) die er zaten aan te komen. Aangezien het bij www.sidecarcross.be niet tot de huisstijl behoort om voor onze beurt te spreken,of halve waarheden en hele verzinsels te spuien, wachtten we ook dit keer de officiële mededeling af van WK-promotor WSC en de internationale motorsportfederatie FIM. Die kwam er vandaag, met als bijzonderste mededeling het verschuiven van de voorziene WK-opener in het Estse Lange,van 4 juli naar 15 augustus. Verder verandert er niks aan de vooropgestelde kalender. De teller blijft staan op zeven Grand Prix, en momenteel is het Duitse Strassbessenbach nu voorzien als WK-opener 2021 op 1 augustus. Laat ons hopen ! Ook voor de sidecarcross of Nations (voorzien op 3 okt. in het Franse Dardon Gueugnon) is nog steeds de nodige ruimte op de kalender, en is de Franse organisator nog immer paraat om te organiseren, als de omstandigheden dit toe laten. Laat ons hopen ,part two !
En ook in eigen land komt er mogelijk deze zomer opnieuw beweging in het nationale zijspancrosslandschap, want ook onze FMB-BMB kwam deze week met een officiële mededeling naar buiten. Laat ons hopen, part three !
Net als zoveel andere sporten, ontsnapt ook de zijspancross dit jaar (opnieuw) niet aan de gevolgen van de Covid 19 – pandemie. De onlangs herschikte WK-kalender heeft opnieuw een wijziging ondergaan. De wedstrijd, voorzien voor 11 juli, in het Franse Iffendic, gaat niet door. De organiserende Bretoense club laat echter wél weten dat er nu al wordt uitgekeken naar het seizoen 2022, om er een WK-wedstrijd te organiseren op het spectaculaire circuit de la Chambre au Loup. Er blijven aldus voorlopig nog zeven wedstrijden over. Echter, zolang er niet volop publiek wordt toegelaten op de wedstrijden, kunnen wij ons niet van de indruk ontdoen , dat ook déze kalender nog de nodige wijzigingen zal ondergaan. Zijspancross – organisatoren beschikken nu eenmaal niet over de gigantische budgetten waar bvb. voetbalpromotoren en wielerpromotoren duidelijk wel over beschikken, en aldus niet wakker hoeven te liggen van de inkomsten van enkele duizenden inkom- of VIP-tickets meer of minder.
Ook de nog steeds geldende restricties ivm met buitenlandse verplaatsingen blijven overigens onverenigbaar met een WK zijspancross. Als elk teamlid of toeschouwer zich na elke buitenlandse verplaatsing, twee keer moet laten testen én telkens tien dagen in quarantaine moet bij terugkeer, zoals de regelgeving nu voorschrijft, dan lijkt een WK voor dit jaar nog heel veraf.
Een versnelde vaccinatie strategie lijkt ons de enige uitweg om onze geliefde motorsporttak zowel in binnen- als buitenland terug op gang te trekken, maar ook hier loopt overduidelijk niet alles op wieltjes.
Na hun eerste wereldtitel in 1984 , was er geen stoppen meer aan de combinatie Bachtold-Fuss. In 1985 lag het Zwitserse koppel al van meetaf aan op kop. Er verschenen trouwens alsmaar meer ééncilinder tweetakten op de omlopen, dat jaar. Bachtold-Füss verzekerden zich één wedstrijd voor het einde, reeds van de wereldtitel, in het Oostenrijkse Feldkirch. De Nederlanders August Muller-Henk van Heek werden tweede ,op een . . . ééncilinder tweetakt Honda 500 cc,in een VMC-frame. Slechts één Belgisch team ging de strijd nog aan in het WK van 1985. Daniël van Bellinghen en Karel Torfs werden in hun laatste seizoen op WK-niveau ,op hun zware viertakt tweecilinder Yamaha eervol twaalfde!
Ook in 1986 waren de Zwitsers opnieuw onklopbaar. Het Zwitserse koppel had zo véél zelfvertrouwen , dat ze reeds vanaf de openings Grand Prix,in Engeland, aan de start verschenen met achteraan op hun crossbroek de opschriften ‘hattrick Hansi’ en ‘hattrick Fritz’. Dàt is pas durven !
Het wereldkampioenschap zijspancross werd in 1980 boven de doopvont gehouden. 2020 had een glorieus jubileumjaar moeten worden voor deze motorcross-discipline, doch het draaide helaas anders uit. Het jubileumjaar viel in het water en er werd zelfs helemaal géén WK verreden in 2020. Bij www.sidecarcross.be laten we deze mijlpaal echter niet ongemerkt voorbij gaan,en blikken we geregeld terug op de veertigjarige geschiedenis van het wereldkampioenschap zijspan motorcross. De eerste wereldkampioene n Bohler-Müller, Van Heugten-Kiggen en Bollhalder-Busser passeerden reeds de revue. Laatstgenoemden waren de eerste Zwitsers die wereldkampioen werden , in 1982 en 1983. Het was meteen het begin van ruim een decennium Zwitserse machtsontplooiing in deze spectaculaire MX-discipline. Bollhalde & Busser deden in 1984 niet meer mee, en werden opgevolgd door hun landgenoten Hansi Bachtold en Fritz Fuss, die maar liefst vier jaar naeen de wereldtitel zouden veroveren, op de legendarische EML – Jumbo tweetakt tweecilinder . Een uniek verhaal.
De Franse zijspancross-scene kreeg de afgelopen jaren zware klappen te verwerken. Zowel Anthony Mecene, de broers Barat, als Valentin Giraud leken in de wieg gelegd om de wereldtop te bereiken. Dat er na vier decennia WK zijspancross eindelijk es een wereldtitel naar Frankrijk zou gaan de eerstkomende jaren, leek een aan de zekerheid grenzende waarschijnlijkheid. Helaas, het noodlot besliste er anders over. Zware blessures noopten zowel Mecène,als Barat, als Giraud,vroegtijdig de helm aan de wilgen te hangen. De Franse zijspancross-sport werd op een paar jaar tijd compleet onthoofd,en doet anno 2021 alle moeite van de wereld om terug uit het dal te klauteren. In Frankrijk gaat men er alvast van uit dat er zal gezijspancrosst worden in 2021 ! De Franse federatie FFM stelde reeds het nationale team voor de Sidecarcross of Nations (voorzien voor 2 en 3 okt. 2021 in Gueugnon Dardon ) samen, en bracht haar zes pionnen afgelopen weekend bijeen in het Zuidfranse Tordères, in de buurt van Perpignan, vlakbij de Frans Spaanse grens. De teams T. Hamard - A. Tourbier, de broers Chanteloup en de piepjonge beloftevolle broers Prunier kwamen er tesamen voor een teambuildingsweekend. Er werd nog niet gecrosst in Zuid-Frankrijk ,maar vooral aan de fysieke paraatheid van de Franse sidecaristen gewerkt. Franse zijspancrosshoop dus, in deze onzekere tijden waarbij momenteel nog niemand weet waar het dit seizoen zal naartoe gaan met de motorcross-competities in binnen en buitenland. De foto's (bij de gele knop Lees meer) zijn van de hand van Laura Brard. Waarvoor onze diepste dank !