KAMPIOENSCHAP
KAMPIOENSCHAP
KAMPIOENSCHAP
Begin oktober vindt de jaarlijkse prestigieuze Sidecarcross of Nations plaats ,dit jaar in het Italiaanse Cingoli. De keuze van het Belgische team leek lange tijd vrij logisch : Marvin Vanluchene,Davy Sanders en nationaal kampioen Jason Van Daele zouden de Belgische kleuren verdedigen. Maar die vlieger gaat uiteindelijk niet op. Jason Van Daele wordt volgende week geopereerd aan een aanslepende heupblessure en het lijkt eerder onwaarschijnlijk dat de Pittemnaar over een zestal weken opnieuw fit zal zijn om de Belgische kleuren te verdedigen. De beide Belgische teammanagers kwamen met dit gegeven in het achterhoofd in conclaaf bijeen, wogen alle mogelijke en minder mogelijke oplossingen nauwgezet af , en . . . deze middag kwam er witte rook uit de schoorsteen, was de kogel door de kerk , en was de samenstelling van team Belgium 2023 een feit : Marvin Vanluchene treedt straks in Cingoli aan met zijn bijrijder van vorig jaar, Robbie Bax. Vanluchene’s vaste bijrijder Nicolas Musset is namelijk opgesteld in het Franse team aan de zijde van Guenady Auvray.
Davy Sanders – Luc Rostingt vormen de tweede pion voor team Belgium. De derde plaats wordt ingevuld door Peter Steegmans en zoon Jarno Steegmans.
Ook bij de start van heat twee was het nog steeds snikheet,en leken we op een eenzelfde scenario als voor de pauze af te stevenen. Vanluchene-Musset startten op kop met Bax-Cermak aan hun achterwiel, en beiden rukten zich meteen los van de rest van het peloton dat aangevoerd werd door Keuben-Rietman en de goed gestarte Prunier-broers. Koploper Vanluchene kreeg in de aanvangsronden een zondvloed van aanvallen over zich heen,wist ternauwernood het hoofd boven water te houden,maar wist zich na drie ronden los te werken uit de klauwen van de bloeddorstige Bax & Cermak. Dit keer kreeg Etienne Bax het gat met een ontketende Vanluchene echter niet meer gedicht , en eens Vanluchene definitief uit het zicht verdwenen was,leek de veer bij de regerende wereldkampioen wat gebroken en stevenden Vanluchene-Musset regelrecht op de dubbele manche zege af. Derde man Daniels Lielbardis keek opnieuw tegen een achterstand van ruim een minuut aan. De Engelsen Wilkinson-Millard werden vierde, en dat leverde hen in extremis de derde plaats in het dagklassement op.
De zon scheen opnieuw ongenadig hard,als omstreeks kwart over één het starthek een eerste keer viel in Loket. Marvin Vanluchene had pole position en koos helemaal binnenkant startveld, wat de Belgische WK-leider geen windeieren legde. Vanluchene-Musset starten op kop en kregen meteen Bax-Cermak aan hun achterwiel. Beiden jaagden het tempo zodanig dehoogte in, dat derde man Tim Prümmer na één ronde al tegen een achterstand van zes seconden aankeek. De eerste vier ronden deed Etienne Bax er alles aan om de Belg vooraan te verdringen,maar die liet zich niet van de wijs brengen. Na tien bloedstollende minuten had achtervolger Bax genoeg van de stenenregen van Vanluchene’s achterwiel en liet een gaatje vallen van een viertal seconden.
Even bekomen, en daarna opnieuw de beuk er in zo leken Bax-Cermak te denken,en tien minuten later reed Bax het gaatje met koploper Vanluchene terug dicht en stortte zich opnieuw vol overgave in de aanval.
De overvloedige regenval van de vrijdagnacht had ervoor gezorgd dat de eerste trainingsritten op zaterdagochtend in modderige omstandigheden dienden te worden afgewerkt. Daarna droogde de – overigens schitterende – baan in Loket snel op, en om drie uur in de namiddag ging de kwalificatierace in groep A, in snikhete omstandigheden van start. Met Vanluchene-Musset als kopstarters was de race eigenlijk al meteen gereden. De Lielbardis-broers bleven een rondje of drie op een goeie vijf seconden hangen maar remden dan de motor eventjes dood. De tweeling kon nog net hun weg vervolgen op plek twee en finishte op een halve minuut van winnaar Vanluchene. Hermans-vd Bogaart die als derde waren gestart , vielen al in de tweede ronde uit (elektronische problemen) . De derde plek ging finaal naar Sanders-Rostingt, die er na een slechte start (gehinderd door de gecrashte Marco Heinzer) , een ferme remonte hadden opzitten. Wijers-vd Putten en van de Lagemaat-van Hal streden lang om plek vier. Van de Lagemaat won uiteindelijk het pleit , voor de weer sterk voor de dag komende Weinmannen,én Heinzer-Betschart, die in de eerste ronde kopje over waren gegaan, maar zich daarna fel herpakten.
In de herneming –opnieuw verreden in echte Engelse weersomstandigheden - lieten Bax & Cermak niets meer aan het toeval over, namen de kopstart,sloegen onmiddellijk een flinke kloof en knepen de concurrentie op die manier meteen dood. Prümmer-Lebreton vertrokken als tweede voor Keuben-Rietman en Hermans-van den Bogaart die al in de tweede ronde opnieuw uitvielen met een rokende machine. Vanluchene-Musset vertrokken als vijfde,maar mispakten zich in de tweede ronde (dodemansknop uit het contact door een wegvliegende klomp modder) en zakten terug naar tien. Van Werven (valpartij) en Sanders (dodemansknop er uit in de tweede bocht) verzeilden meteen in de achterhoede.
Terwijl de voorsprong van Bax-Cermak steeds verder opliep ,begonnen Vanluchene-Musset aan een inhaalrace,maar botsten op flinke tegenstand van o.a. Tim Prümmer, Jake Brown, Justin Keuben, de Lielbardissen en Brett Wilkinson.
De eerste manche ging vergezeld van een miezerig regentje van start zonder Gert Gordejev (handblessure) en Wilfred Vos (weigerende motor).
Bax-Cermak namen de kopstart,maar zagen in de eerste ronde ,op de lange tafelberg, al meteen Vanluchene-Musset letterlijk boven hun hoofd naar de leiderspositie jumpen. Hermans-vd Bogaart lagen drie,en de Lielbardissen vier,zodat meteen de zware kanonnen voorin zaten. De eveneens goed gestarte Tim Prümmer moest in de tweede ronde al de pits in. Vijfde man Marco Heinzer kreeg aanvankelijk Van Werven-de Veene, Sanders-Rostingt en de Prunier broers als gezelschap. Keuben-Rietman stonden stil aan het starthek, en moesten zich vanaf de laatste plaats herpakken.
Vooraan hield Marvin Vanluchene er een verschroeiend tempo op na. Tempo dat Etienne Bax een ronde of vijf kon bijbenen maar daarna de Belg steeds kleiner zag worden.
Het weer was beter dan aanvankelijk verwacht voor de kwalificaties van de Britse Grand Prix, die plaats vindt op een mythische plaats : Vlakbij de mysterieuze stenen van Stonehenge en op een boogscheut van de fabricatiehal van de legendarische Wasp zijspancrossframes in Salisbury, waar overigens nog steeds volop geproduceerd wordt. Kortom, een plaats waarvan de meeste zijspancrossharten wat sneller gaan slaan.
Dertig teams,waaronder negen lokale Engelsen, tekenden present op de totaal overzichtelijke,prachtige glooiende baan in Cusses Gorse.
Hermans-vd Bogaart pakten de kopstart in groep A voor Vanluchene-Musset die zich al meteen afzonderden van de rest van het peloton.
De Belgische red plateholder bleef een zestal ronden dicht in de buurt bij koploper Koen Hermans,die de touwtjes stevig in handen hield, naar het einde toe zijn voorsprong uitbreidde tot tien seconden op tweede man Vanluchene en daarmee de pole position voor morgen op zak stak.
Het was zooo leuk in Strassbessenbach dat onze Nederlandse vrienden Jaap Oostermann en Gert Oudenes maar meteen besloten om er nog een paar dagjes te blijven en het gezellige Beieren es te verkennen. Het bleek uiteindelijk zooo gezellig in Beieren dat een paar dagjes een ganse week werden,en we aldus iets langer moesten wachten op hun galerij met – overigens – sublieme Strassbessenbach-foto’s ,waarvan u bij de gele knop ‘Lees meer’ nog even kunt mee genieten.
De tweede reeks begon in druilerige omstandigheden. Voor Koen Hermans en Ben vd Bogaart werd het flink tanden knarsen voor de start, want de koppeling van de machine raakte pas gerepareerd, toen de promogirl met het ‘1 Minute’ bord al door het gesloten park paradeerde. Bax-Cermak namen de kopstart, voor Vanluchene-Musset en Hermans-vd Bogaart. Meteen de ‘grote drie’ voorin dus. Etienne Bax voerde de forcing en lag na één ronde al bijna vijf seconden voor op Marvin Vanluchene, die in de derde ronde de rug rechtte en terug aan het achterwiel kleefde van koploper Bax. Aan één gaatje had de wakkere Vanluchene genoeg om er bruusk in te duiken en de koppositie over te nemen. Bax & Cermak sputterden nog een paar ronden tegen, maar toen ze in een afhellende rechterbocht even te ver naar buiten schoven verloren ze de aansluiting en kregen het gaatje van een achttal seconden op een herboren Marvin Vanluchene niet meer gedicht. Hermans-van den Bogaart konden het tempo vooraan niet aan , en dienden een halve minuut toe te geven op de twee koplopers
Omwille van de hevige regenval van de afgelopen nacht werd de ochtendlijke Warm up training gecanceld om het circuit te sparen. De voorziene tijd voor de sighting lap, net voor de wedstrijd, werd met een kwartier verlengd. Wie dat wou, kon vier sighting laps doen. De quads hadden ondertussen hun eerste heat afgewerkt , waardoor het meeste water reeds van de baan verdwenen was vooraleer de sidecars op pad gingen.
Voor de vierde Grand Prix op rij lijkt de geschiedenis zich te gaan herhalen op het eind van de dag in Red Brae : WK-leiders Vanluchene-Musset starten op kop, Bax-Cermak raken in de verdrukking, zetten de scheve situatie terug recht en trekken finaal aan het langste eind. Het levert in elk geval bijzonder spannende wedstrijden op.
Vanluchene-Musset leken , net als vorige week, opnieuw lange tijd op weg naar de reekszege. Bax-Cermak waren pas als achtste uit de modderige start gekomen,en hadden – eens op de derde plek aangekomen – de handen meer dan vol met de voor hen uit rijdende Lielbardis-broers, die hun tweede plaats niet zo maar af stonden.