KAMPIOENSCHAP
KAMPIOENSCHAP
Om klokslag vier uur viel het starthek voor de tweede en beslissende manche van deze zonovergoten Grand Prix.. Hermans-vdBogaart doken als eersten het gat in, maar. . . Vanluchene-Musset kwamen er als eersten terug uit. Met Koen Hermans op twee en Etienne Bax op drie zaten de drie tenoren van dit wereldkampioenschap meteen voorin, en zonderden zich ook meteen af van de rest van het peloton dat aanvankelijk werd aangevoerd door Justin Keuben, Brett Wilkinson,de broers Prunier en Tim Prümmer. Laatst genoemde viel al na twee ronden uit wegens een afgebroken achtertandwiel. Vooraan werd de kopgroep gereduceerd tot twee,toen Koen Hermans in de vijfde ronde een pirouette maakte en de aansluiting vooraan verloor. Vanluchene-Musset wisten tot halfkoers de leiding te behouden,maar toen vonden Bax-Cermak het gaatje om door te stoten naar de koppositie en die daarna niet meer af te staan. Vanluchene & Musset drongen daarna niet meer aan en konden zich goed vinden in hun tweede plek, waarmee ze finaal slechts één WK-puntje moesten inleveren ten opzichte van hun rechtstreekse titelrivalen Bax-Cermak.
Ook vandaag scheen de zon ongenadig en lag het circuit er beenhard bij toen de dertig bemanningen om kwart over één op pad gingen. Geen Dan Foden aan de start,wiens co-piloot Ryan Humphrey gisteren iets te diep uit zijn krachtenarsenaal had geput ,en vandaag forfait diende te geven. Anderzijds lijken de blessures bij de gisteren gecrashte L. Foyle en D. Phelps relatief mee te vallen zodat beiden vandaag al het ziekenhuis kunnen verlaten. De Franse co-piloot Bastien Chopin liep gisteren een dubbele polsbreuk op.
Snelstarters Prümmer-Steegmans deden hun naam opnieuw alle eer aan en pakten de holeshot, voor Vanluchene-Musset, Hermans-van den Bogaart,Keuben-Lebreton en Wilkinson-Millard.
Zonnig en warm en vierendertig teams op de afspraak voor de voorlaatste WK-wedstrijd van 2023 , in Rudersberg op een heraangelegd, opgefrist en uitgebreid circuit waarop flink gesproeid werd om het stof tegen te gaan. Ook het rennerspark en - niet onbelangrijk in Rudersberg - de gigantiche feesttent stonden opnieuw op hun vertrouwde plaats, wat het plaatje helemaal compleet maakte. Vierendertig teams passeerden de technische controle, maar tegen dat de kwalificaties begonnen was het peloton al uitgedund tot tweeëndertig, zodat er eigenlijk niemand meer hoefde af te vallen. De Fransen Chanteloup-Chopin en de Britten Foyle-Phelps waren,onafhankelijk van mekaar, tijdens de eerste vrije training al zwaar ten val gekomen, waarbij ook een baancommissaris werd geraakt door de onbestuurbare machine van Romaric Chanteloup. Door de ontstane drukte bij de medische diensten gingen de vrije trainingen in groep B pas met ruim een half uur vertraging van start. Een euvel dat later op de dag werd recht getrokken waardoor de kwalificaties in groep A netjes om 15 uur konden van start gaan.
Heinzer-Betschart namen het heft in handen voor Blank-Blume en Hurkmans-Bax. Verrassende namen voorin dus waar vanaf de tweede ronde Hermans-vd Bogaart zich gingen tussen mengen. Een ronde later probeerden ook Vanluchene-Musset mee door glippen naar plek drie,maar verslikten zich meteen. De WK-leiders kwamen even tot stilstand en werden meteen terug verwezen naar plek zeven. Een misstap kun je je nu eenmaal niet permitteren Am Königsbronnhof.
De uren van de waarheid zijn aangebroken in het WK zijspancross 2023. In Rudersberg wordt – tegen de traditie in - dit jaar es nièt de finale van het WK verreden. Veel verschil maakt het niet uit. Sedert half juli rijden we met het WK zijspancross namelijk van de ene WK-finale naar de andere. Strassbessenbach, Red Brae, Cusses Gorse, Loket , het waren één na één allemaal finales op zich ! Met als twee belangrijkste conclusies : Hermans-vd Bogaart zijn,overmand door pech,afgevallen als titelkandidaten. En Vanluchene-Musset en Bax-Cermak geven mekaar geen duimbreed toe ! Vanluchene heeft de opmars van Bax-Cermak eind juli een halt kunnen toegeroepen, en heeft in Loket met een dubbele reekszege zelfs opnieuw zijn voorsprong vergroot.
Niet dat de Belgische WK-leider al meteen op rozen zit, want dààrvoor is het nu nog te vroeg ! Rudersberg is - voor iedereen trouwens – een niet te onderschatten klip . Bij zonnig en warm weer - en zo ziet het er momenteel naar uit - beenhard, stoffig en supersnel, waarbij de minste misstap wordt afgestraft.
Begin oktober vindt de jaarlijkse prestigieuze Sidecarcross of Nations plaats ,dit jaar in het Italiaanse Cingoli. De keuze van het Belgische team leek lange tijd vrij logisch : Marvin Vanluchene,Davy Sanders en nationaal kampioen Jason Van Daele zouden de Belgische kleuren verdedigen. Maar die vlieger gaat uiteindelijk niet op. Jason Van Daele wordt volgende week geopereerd aan een aanslepende heupblessure en het lijkt eerder onwaarschijnlijk dat de Pittemnaar over een zestal weken opnieuw fit zal zijn om de Belgische kleuren te verdedigen. De beide Belgische teammanagers kwamen met dit gegeven in het achterhoofd in conclaaf bijeen, wogen alle mogelijke en minder mogelijke oplossingen nauwgezet af , en . . . deze middag kwam er witte rook uit de schoorsteen, was de kogel door de kerk , en was de samenstelling van team Belgium 2023 een feit : Marvin Vanluchene treedt straks in Cingoli aan met zijn bijrijder van vorig jaar, Robbie Bax. Vanluchene’s vaste bijrijder Nicolas Musset is namelijk opgesteld in het Franse team aan de zijde van Guenady Auvray.
Davy Sanders – Luc Rostingt vormen de tweede pion voor team Belgium. De derde plaats wordt ingevuld door Peter Steegmans en zoon Jarno Steegmans.
Ook bij de start van heat twee was het nog steeds snikheet,en leken we op een eenzelfde scenario als voor de pauze af te stevenen. Vanluchene-Musset startten op kop met Bax-Cermak aan hun achterwiel, en beiden rukten zich meteen los van de rest van het peloton dat aangevoerd werd door Keuben-Rietman en de goed gestarte Prunier-broers. Koploper Vanluchene kreeg in de aanvangsronden een zondvloed van aanvallen over zich heen,wist ternauwernood het hoofd boven water te houden,maar wist zich na drie ronden los te werken uit de klauwen van de bloeddorstige Bax & Cermak. Dit keer kreeg Etienne Bax het gat met een ontketende Vanluchene echter niet meer gedicht , en eens Vanluchene definitief uit het zicht verdwenen was,leek de veer bij de regerende wereldkampioen wat gebroken en stevenden Vanluchene-Musset regelrecht op de dubbele manche zege af. Derde man Daniels Lielbardis keek opnieuw tegen een achterstand van ruim een minuut aan. De Engelsen Wilkinson-Millard werden vierde, en dat leverde hen in extremis de derde plaats in het dagklassement op.
De zon scheen opnieuw ongenadig hard,als omstreeks kwart over één het starthek een eerste keer viel in Loket. Marvin Vanluchene had pole position en koos helemaal binnenkant startveld, wat de Belgische WK-leider geen windeieren legde. Vanluchene-Musset starten op kop en kregen meteen Bax-Cermak aan hun achterwiel. Beiden jaagden het tempo zodanig dehoogte in, dat derde man Tim Prümmer na één ronde al tegen een achterstand van zes seconden aankeek. De eerste vier ronden deed Etienne Bax er alles aan om de Belg vooraan te verdringen,maar die liet zich niet van de wijs brengen. Na tien bloedstollende minuten had achtervolger Bax genoeg van de stenenregen van Vanluchene’s achterwiel en liet een gaatje vallen van een viertal seconden.
Even bekomen, en daarna opnieuw de beuk er in zo leken Bax-Cermak te denken,en tien minuten later reed Bax het gaatje met koploper Vanluchene terug dicht en stortte zich opnieuw vol overgave in de aanval.
De overvloedige regenval van de vrijdagnacht had ervoor gezorgd dat de eerste trainingsritten op zaterdagochtend in modderige omstandigheden dienden te worden afgewerkt. Daarna droogde de – overigens schitterende – baan in Loket snel op, en om drie uur in de namiddag ging de kwalificatierace in groep A, in snikhete omstandigheden van start. Met Vanluchene-Musset als kopstarters was de race eigenlijk al meteen gereden. De Lielbardis-broers bleven een rondje of drie op een goeie vijf seconden hangen maar remden dan de motor eventjes dood. De tweeling kon nog net hun weg vervolgen op plek twee en finishte op een halve minuut van winnaar Vanluchene. Hermans-vd Bogaart die als derde waren gestart , vielen al in de tweede ronde uit (elektronische problemen) . De derde plek ging finaal naar Sanders-Rostingt, die er na een slechte start (gehinderd door de gecrashte Marco Heinzer) , een ferme remonte hadden opzitten. Wijers-vd Putten en van de Lagemaat-van Hal streden lang om plek vier. Van de Lagemaat won uiteindelijk het pleit , voor de weer sterk voor de dag komende Weinmannen,én Heinzer-Betschart, die in de eerste ronde kopje over waren gegaan, maar zich daarna fel herpakten.
In de herneming –opnieuw verreden in echte Engelse weersomstandigheden - lieten Bax & Cermak niets meer aan het toeval over, namen de kopstart,sloegen onmiddellijk een flinke kloof en knepen de concurrentie op die manier meteen dood. Prümmer-Lebreton vertrokken als tweede voor Keuben-Rietman en Hermans-van den Bogaart die al in de tweede ronde opnieuw uitvielen met een rokende machine. Vanluchene-Musset vertrokken als vijfde,maar mispakten zich in de tweede ronde (dodemansknop uit het contact door een wegvliegende klomp modder) en zakten terug naar tien. Van Werven (valpartij) en Sanders (dodemansknop er uit in de tweede bocht) verzeilden meteen in de achterhoede.
Terwijl de voorsprong van Bax-Cermak steeds verder opliep ,begonnen Vanluchene-Musset aan een inhaalrace,maar botsten op flinke tegenstand van o.a. Tim Prümmer, Jake Brown, Justin Keuben, de Lielbardissen en Brett Wilkinson.
De eerste manche ging vergezeld van een miezerig regentje van start zonder Gert Gordejev (handblessure) en Wilfred Vos (weigerende motor).
Bax-Cermak namen de kopstart,maar zagen in de eerste ronde ,op de lange tafelberg, al meteen Vanluchene-Musset letterlijk boven hun hoofd naar de leiderspositie jumpen. Hermans-vd Bogaart lagen drie,en de Lielbardissen vier,zodat meteen de zware kanonnen voorin zaten. De eveneens goed gestarte Tim Prümmer moest in de tweede ronde al de pits in. Vijfde man Marco Heinzer kreeg aanvankelijk Van Werven-de Veene, Sanders-Rostingt en de Prunier broers als gezelschap. Keuben-Rietman stonden stil aan het starthek, en moesten zich vanaf de laatste plaats herpakken.
Vooraan hield Marvin Vanluchene er een verschroeiend tempo op na. Tempo dat Etienne Bax een ronde of vijf kon bijbenen maar daarna de Belg steeds kleiner zag worden.