UPDATE GRAND PRIX VESOUL (F) : REEKS 2.

Met slechts drie punten onderling verschil kozen Hermans-vd Bogaart, Wilkinson-Millard  en Prunier-Prunier hun plekje achter het starthek voor de tweede en beslissende manche. Sanders-Vincent  bevonden zich middenin de drie tenoren aan het starthek. De WK-tussenstand was , qua volgorde, nog steeds ongewijzigd. De onderlinge verschillen waren echter héél klein geworden, zodat de zenuwen strak gespannen stonden.  Keuben en Rietman verschenen na hun doodsmak van de openingsheat, niet meer aan de start.

Opnieuw wisten Foden-Weinmann de holeshot te pakken, voor Hodges-Henderson, Prümmer-Steegmans en de Prunier-broers die flink wat haast hadden, en zich in de openingsronde al naar plek twee wisten te wringen.   Net als in heat één, stootte Prunier , luid aangemoedigd, vlotjes door naar de leiding, en trok zich samen met Dan Foden los van de rest van het peloton.  Prunier hield weliswaar stevig de leiding in handen, maar moest anderzijds de focus goed behouden want Foden & Weinmann waren als tweede nooit ver uit de buurt. Het was vooral  ook uitkijken naar de prestaties van B. Wilkinson en K. Hermans, die verwikkeld waren in een gigantisch gevecht om plek drie, dat iets voor halfkoers kantelde in het voordeel van de Nederlanders.

Even leek het er nog op dat de Lielbardis-broers, die ruim zes ronden werk hadden gehad om Hodges-Henderson van plek vijf te verdringen, nog gingen komen dreigen bij Hermans en Wilkinson, doch bij één van de vele jumps ging het fout bij de Letten, die daarna de race niet meer konden hervatten. Twee ronden voor tijd werd de race uiteindelijk vroegtijdig stopgezet met de rode vlag.  Op die manier schoven Hodges en Henderson opnieuw door naar plek vijf, en zorgden er zo voor dat er maar liefst drie Britse teams binnen de top vijf finishten ! Sanders-Vincent leken het duel om plek zes te winnen van Prümmer-Steegmans, doch door het vroegtijdig afvlaggen bleven de posities ongewijzigd. Wijers-van Hal werden achtste, de Fransen Carcreff-Hupon , die na een wereldstart enkele ronden positie zes wisten vast te houden, finishten op een knappe negende plek, voor Weiss-Schneider die een barslechte start kenden.

De broers Leferink lagen achtste in de eerste koershelft, maar deemsterden daarna weg naar plek zeventien , voor van de Lagemaat-Musset.

Na afloop van de race diende rijder Daniels Lielbardis gehecht te worden aan de kin.  Co-piloot Bruno begon met een pijnlijke rug en pols aan de lange terugreis richting Letland om zich daar, later deze week, verder te laten onderzoeken.

De Pruniers waren uiteraard de grote winnaars van het weekend met een maximale score, zowel op zaterdag àls op zondag. Maar dat dit alles ging volstaan om hun WK-achterstand van vijfentwintig punten weg te werken, en zelfs de leidersplaats in het WK over te nemen, dat had ongetwijfeld niemand zien aankomen.  Ook de tweede plek van Dan Foden en Noah Weinmann was een aangename verrassing van formaat in Vesoul.  Wilkinson-Millard deden , met een derde plek, in Vesoul wat ze al het ganse jaar doen : Zorgen voor regelmaat in de prestatiecurve, en ook dààr kun je heel ver mee geraken. Hermans-vd Bogaart waren eens te meer de materiële pechvogels van de dag, moesten  hun leidersplaats in het WK afstaan aan thuisrijders Kilian en Evan Prunier, maar behouden wel nog steeds alle kansen op de wereldtitel 2025. 

De finale van dit WK vindt plaats op zondag 21 september in het Duitse Rudersberg. Met de Franse Prunier-broers aan de leiding (314 ptn) en Hermans-vd Bogaart (312 ptn) en Wilkinson-Millard (308 ptn) op de hielen is alles nog mogelijk , en gaan we de spannendste WK-finale ooit tegemoet, in de vijfenveertigjarige geschiedenis van het wereldkampioenschap zijspancross.

De WK-tussenstand is naar goeie gewoonte te raadplegen, bovenaan deze site.

(foto’s by Braïn V, E. Bilars en WSC)