KAMPIOENSCHAP
KAMPIOENSCHAP
KAMPIOENSCHAP
UPDATE GP GENK (B) : REEKS 1
Ze dronken een glas, ze deden een plas, en . . . alles bleef zoals het was. Niets is beter van toepassing op reeks één als dit oeroude vlaamse spreekwoord. Vanluchene-Soenens namen de kopstart voor Giraud-Musset, Willemsen-Bax, Van daele-Valcke en Hendrickx-van den Bogaart. Bax-Stupelis crashten in de eerste bocht, en mochten herbeginnen vanaf plaats 26. Reuzezaak voor Giraud dus, die echter in de vierde ronde bovenop de gecrashte koploper Vanluchene knalde, en eveneens opnieuw kon herbeginnen vanaf plaats 24. Bax-Stupelis was ondertussen opgerukt naar 16. Jan Hendrickx , die kort daarop doorstootte naar plaats twee nà de nieuwe leider Daniel Willemsen, kon een reuzezaak doen , maar slaagde er niet in de oude krijger te verschalken en bleef hangen op twee. Van Daele-Valcke werden na een gigantische strijd met Hermans-Van Gaalen knap derde, voor . . . Bax-Stupelis die vierde werden in een sprintje met Koen Hermans. Synthese van het verhaal : Bax-Stupelis crashen in de start, moeten helemaal van achteraan terug beginnen, maar doet finaal – met dank aan hun rechtstreekse concurrenten Giraud en Hendrickx, de beste zaakjes. Zo kun je wereldkampioen worden.
De andere grote verslagenen van de Genkse hitte, stenen en plakkerige klei die vele rijders het zicht belemmerde, waren Brown-Chamberlain (zesde) , Rozehnal en Bürgler (eveneens gecrasht in de start maar in tegenstelling tot E. Bax, nièt meer vooraan geraakt).
Van Werven-Beunk waren constant voorin te vinden en finishten verdiend zevende, voor de van achteraan terug gekeerde Giraud-Musset. Clohse-Verhagen deden het prima voor eigen volk en werden negende, voor Cermak (10). Visscher (12de) bleef nog net Burgler voor die ook betrokken was bij de start-crash. Limburger Kristof Santermans liet nog es als vanouds zien dat ie wel degelijk met een motor kan rijden en werd – geassisteerd door Mucenieks – 16de. Voor kopstarters Vanluchene-Soenens was finaal nog een 17de plaats weg gelegd. Marcel Willemsen (19de) en Mike Keuben (20ste) pakten de laatste punten. Derks-Bielen en Van Calster-Vaes, lange tijd in een hevig gevecht verwikkeld eindigden resp 21ste en 22ste. Sanders-Bostaele, leken na een kwartier verzekerd van een tiende plek , tot zij werden geconfronteerd met een losgetrild stuur, en , euh, stuurloos, wegzakten naar plaats 24.
Cools-Van Tongerloo zaten er aanvankelijk als elfde eveneens heel goed bij, tot zij bijna halfkoers ten val kwamen, en terug vielen naar 26.
Terug naar overzicht