KAMPIOENSCHAP
KAMPIOENSCHAP
KAMPIOENSCHAP
Met 42 teams tekenden ze present in een zonovergoten Kivioli, waar het opnieuw overhéérlijk toeven is. In groep A nam Jan Hendrickx algauw de koppositie over van snelstarter Stu Brown, die daarna terugviel naar plaats vijf. Vooraan ontstond een duel tussen Ben Adriaenssen en Jan Hendrickx, dat eerstgenoemde iets voor halfkoers in zijn voordeel kon beslechten. Jan Hendrickx bleef moedig aanklampen en werd van kortbij tweede. Jason Vandaele en Tim Smeuninx maakten het Belgische plaatje compleet door derde te worden. Rupeiks, die vierde werd, was de laatste in deze groep die er in slaagde het nieuwe wasbord in drie vloeiende bewegingen te nemen. Knappe prestaties ook van de Nederlanders Bjorn Roes (die finaal nog bijna Brown verdrong van plaats vijf!) en Jan Visscher die zes en zeven werden. Maris-Sabbe, die crashten in de beginfase, moesten met een geplooid stuur het rennerspark opzoeken, en opnieuw hun kans wagen in de Last Chance.
De Belgische nationale feestdag is voorbij. en dàt er gefeest werd, da's een feit : In Brussel werd prins Filip is tot koning gekroond, maar Ben Adriaenssen is tot koning van Strassbessenbach gekroond Dat gebeurde op zondagavond, iets na 19 uur in de feesttent, waar de top vijf van de Grand Prix nog es in de bloemetjes werd gezet. Enkele foto's van de deze huldiging, én van onze glorieuze winnaars nét na de aankomt willen we jullie niet onthouden. Eén en al vreugde in het Belgische kamp, hoewel dit bij Jan Hendrickx vreugde met een pijnlijke grimas was. Onze Jan werd in de tweede manche vol in het gezicht geraakt door een rond vliegende steen, waarbij zowel zijn crossbril als zijn rechteroog het zwaar kreeg te verduren. Ondanks hevige pijn en een troebel zicht hield onze Jan toch stand op plaats vier, maar diende wel derde man rozehnal te laten gaan, om verder onheil te voorkomen. Ondanks de pijn hield Hendrickx er toch aan om in Strassbessenbach te blijven tot 19 uur om de organiserende MSC Strassbessenbach niet in de kou (voor zover dit mogelijk was bij dergelijke tropische temperaturen) te laten staan tijdens de huldiging. Ook de broers Rozehnal (derde), Bax-Stupelis (tweede) en winnaars Adriaenssen-Vandenbogaart (winnaars) verschenen op het podium om het bijzonder tevreden en enthousiaste publiek een laatste keer te groeten.
Wat we de tweede manche , in een slopende hitte kregen voorgeschoteld, was motorcross van het aller aller allerhoogste niveau ! Hoofdacteurs waren opnieuw de heren Adriaenssen, Vandenbogaart, Bax en Stupelis die ware zijspancros-show brachten. Adriaenssen vertrok op kop, en leek op een simpele zege af te stevenen, tot Etienne Bax in de vierde ronde kwam aansluiten, en daarna de rest van de manche ofwel vlak achter, ofwel vlak naast Adriaenssen bleef rond toeren.tot op de finish ontliepen beiden mekaar geen seconde, maar wat Etienne Bax ook probeerde, verder dan nààst Ben Adriaenssen geraakte ie niet. Adriaennsen won aldus met het kleinste verschil de manche én de Grand Prix. Filip is weliswaar de nieuwe koning in België, maar Ben Adriaenssen is op 21 juli, onze nationale feestdag nota bene, zijspancross-koning in Duitsland !
Voor Adriaenssen-Vandenbogaart, die in de ochtendtraining hun motorblok in de soep hadden gedraaid, was de kopstart weg gelegd, met Bax-Stupelis en de Rozehnal-broers als naaste achtervolgers. Adriaenssen en Bax zonderden zich algauw af vooraan en serveerden een duel af dat er best mocht zijn. Ondanks verwoede pogingen kon de Hollandse kampioen de Belgische WK-leider niet terug wijzen, tot een steen onder het schakelpedaal van Adriaenssen er anders over besliste : Bax naar de kop, en tegen de tijd dat Ben Adriaenssen de Duitse kei weer had los gepeuterd, was de vogel gaan vliegen. Na Adriaenssen verzilverde Rozehnal zijn goeie startpositie en werd derde.
Met 48 aanwezige teams in de verzengende hitte van het gevreesde dal in Strassbessenbach werd het bijwijlen een spannende bedoening op zaterdag. In groep A lieten Adriaenssen-Vandenbogaart er geen twijfel over bestaan wie de beste was.. De dichtste ereplaatsen waren voor rozehnal-rozehnal en Hendrickx-Mucenieks die zich beperkten tot op eenvoudige wijze het tempo volgen. Voor Vandaele-Smeuninx eveneens geen problemen op plaats vier. De Visscher-broertjes en Van Werven-Beunk (zeven en acht) trotseerden eveneens probleemloos de hitte. Spannender was het daarachter met zes teams die streden voor de drie laatste rechtstreekse plaatsen. Roes-Kälin (negen), Clohse-Strauss (elf) en bijzonder nipt Derks-Bielen (die in de allerlaatste ronde Tommy Morch erop legden) op twaalf haalden de limiet.
In groep B kregen we een super spannende wedstrijd te zien.
10-voudig wereldkampioen Daniël Willemsen zit dit seizoen in de hoek waar de klappen vallen. Na een zware crash tijdens de eerste GP van dit jaar in Zwitserland, waar hij nota bene dertien botbreuken opliep, kwam hij opnieuw zwaar ten val later in het seizoen. Ditmaal ging zijn schouder uit de kom, maar leek de schade nog mee te vallen. Helaas werd het dinsdag jongstleden duidelijk dat de aanhoudende pijn afkomstig is van een afgebroken stuk uit de schouderkom. Daniël gaat volgende dinsdag al onder het mes, maar met opnieuw een revalidatie van meerdere weken, zit het seizoen er zo goed als op. Maar ...... wie de Kannibaal dit jaar nog eens in actie wil zien, zal naar Hasselt moeten afzakken. Daniël gaf aan de organisatoren namelijk mee dat hij, zoals beloofd, wel nog aan de start zal staan voor de derde proef voor het Belgisch kampioenschap.
Van de Franse fotograaf Julien Fouché, ontvingen we de foto's van de doodsmak die Ben Adriaenssen en Ben Vandenbogaart maakten zaterdag in de Franse Grand Prix in Iffendic, bij de start van de eerste kwalificatiereeks. Uit de foto's blijkt pas écht hoe zwaar onze Bennen eigenlijk wel ten val kwamen, en het mag dan ook een wonder heten dat zij hun weg konden vervolgen, en 's anderendaags nog een meer dan behoorlijk resultaat konden neer zetten.
Ook in de tweede reeks was geen zalf te strijken aan Etienne Bax, die via een dubbele reekszege een origineel geschenk aanbood , aan zijn jarige passagier Kaspars Stupelis , die in ffendic dag op dag 31 jaar was. Jan Hendrickx startte als tweede en finishte ook als tweede, en dat werd ook zijn plaats in het dagklassement.
Ongelooflijk toeval : Jan Hendrickx werd in Iffendic, dag op dag . . . 31 jaar, net als Kaspars Stupelis. Dat beide jarigen, exact op hun verjaardag ook de twee hoogste treden van het dagklassement in namen, is een unicum dat waarschijnlijk zijn voorgaande niet kent in het WK zijspancross.
Voor de derde plaats werd een harde strijd gestreden tussen de Rozehnal-broers en de Daiders-broers, waarbij uiteindelijk de Tsjechen, helemaal uitgeteld aan het langste eind trokken.
Drukkend warm, stof en veel stenen waren drie extra dimensies die de rijders kregen voorgeschoteld in het bretoense Iffendic, waar Adriaenssen-Vandenbogaart de kopstart pakten voor Bax-Stupelis, Söderqvist-Gustavsson, Daiders-Daiders, Hendrickx-Mucenieks en Vandaele-Smeuninx.
Bax, die zijn co-piloot Stupelis graag een verjaardagscadeau wou schenken, nam bij het ingaan van de tweede ronde, de koppositie over, waarna Adriaenssen zich bepêrkte tot het consolideren van zijn tweede plaats. J. Hendrickx, die op een paar ronden tijd doorschoof naar drie, zag in de slotfase zijn motor aan kracht verliezen, maar finishte wél nog onbedreigd derde.
Vroege verjaardagsfeestjes !
Vierendertig teams waren er in Iffendic , waarvan we er op zaterdagochtend al eentje kwijt speelden. En niet één van de minsten : Giraud-Musset, de nummers twee uit de WK-tussenstand, vorige week gecrasht in de Franse kampioensrace in Huismes, zochten al na één ronde in de vrije training terug het rennerspark op. Bij rijder Giraud was de schouder, nèt als een week eerder , opnieuw uit de kom geschoten. Einde verhaal dus voor de lokale chouchou ! Een gedesillusioneerde Giraud besefte maar al te goed, dat ie uitgerekend in zijn thuis Grand Prix zijn tweede plaats in de WK-stand ging kwijt spelen.
Anderzijds waren de heren Bax-Stupelis, die enkele weken eerder in doktershanden vertoefden, behoorlijk hersteld en wonnen de kwalificatiewedstrijd in groep A, met de fel jagende broers Daiders er kort achteraan.