De begrippen zullen u  vermoedelijk niet vreemd zijn. En jazeker, we geven het grif toe, we hebben er zelf geregeld gebruik van gemaakt. In een ver verleden weliswaar, toen de winters nog échte winters waren, en de zomers échte zomers. Ja, in de tijd toen we nog jong en mooi waren . Héél lang geleden dus.

Voor 1 Belgische frank (do you remember) per kilometer reed je toen met iemand mee – of – nam je zelf iemand mee naar om het even waar in Europa. Een win-win situatie dus, zowel voor de chauffeur als voor de medereiziger(s).  De dienst taxistop (www.taxistop.be) bestaat trouwens  nog altijd, en de prijzen zijn nog steeds héél redelijk : 4 € per 100 km, en verder geen discussie. 

Een gedroomde kans dus om goedkoop op één of andere Grand Prix  te geraken. Of toch ergens in de buurt. Da’s ook al iets.

En met al die Belgen die heden ten dage in het WK actief zijn, ontstaat er stilletjesaan zelfs een heuse WK zijspancross-taxistop-dienst !

De nummers zes uit het WK van 2014, de broers Philip en Simon (die, nota bene,  vorig jaar trouwens pas aan zijn eerste seizoen als bakkensit toe was ) Stenborg hebben er tot op heden nog niet veel van gebakken. en dat heeft zo zijn redenen.  Stenborg "prijkt" momenteel op een 23ste plaats in de WK-tussenstand, met amper 8 punten achter zijn naam. Vér beneden zijn stand dus.  Wat ging er dan verkeerd, met de snelle sympathieke Zweden tot nu toe ?  In de eerste manche van de allereerste Grand Prix in het Zwitserse Frauenfeld kwamen de broers zwaar ten val (zie foto's), waarbij de 22-jarige co-piloot Simon, zijn knie blesseerde.  In de tweede reeks werden alsnog 8 zwaar bevochten punten gescoord.  De week erna, in het Franse Castelnau de Levis, diende de jongste Stenborg opnieuw af te kloppen met een pijnlijke knie, en werd de tweede manche zelfs niet meer gestart. Team Stenborg trok op zondagavond , ipv zuidwaarts naar de GP in Spanje, terug noordwaarts richting Zweden. Daar werden, twee dagen en bijna drieduizend kilometer later, na grondig doktersadvies, de koppen bij mekaar gestoken. Onmiddellijk laten opereren en het seizoen 2015 voor bekeken houden,  was zowat de enige oplossing voor co-piloot Simon Stenborg.

Editie nr. 14 van 'The Art Of Motocross' schenkt uitgebreid aandacht aan zijspanteam Etienne Bax - Kaspars Stupelis en deze editie kan je geheel gratis toegestuurd krijgen! Wat je hiervoor moet doen? Vrij simpel : schrijf in maximum 5 regels wat jullie er van vinden dat het magazine nu ook bericht over sidecar motorcross. Stuur dit alles door naar info@theartofmotocross.eu en de beste 5 krijgen het magazine in de bus!

De races om de wereldkampioenschappen motorcross speelden zich afgelopen weekend af in Zuid-Europa : MX1 en MX 2 in het Italiaanse Arco di Trento, de sidecars in het Spaanse Malpartida de Caceres. En of er spektakel was, daar in het zonnige zuiden ! In Arco verzorgde wereldtopper Ryan Villopoto het spektakel door, opgejaagd door onze landgenoot Desalle, zijn motor op volle snelheid achterover te trekken.  In Spanje zorgden de WK-zijspantoppers Adriaenssen-van den Bogaart en Bax-Stupelis  er voor dat de toeschouwers op de toppen van de tenen stonden.

De Bennen en Baxske hebben al vaker een ganse wedstrijd wiel aan wiel over een circuit gedenderd, maar dat ze er sàmen bij gaan liggen, dat is eerder een zeldzaamheid.  Foto's van de nu al lichtjes legendarische crash kon u gisteren al bekijken bij het verslag van de tweede reeks op deze site. In achteraanzicht weliswaar.  We hadden echter ook nog een tweede man ter plaatse in Malpartida, en diè stond toch wel op het goede moment op de juiste plaats zeker, om de valpartij 'full frontal' te fotograferen. De pics van deze brave man op de juiste plaats op het goede moment, willen we u niet onthouden, en zijn  te aanschouwen bij 'lees meer'.

Een wedstrijdje om duimen en vingers bij af te likken, en waarbij het hart af en toe een paar tellen oversloeg. Dat was wat we te zien kregen in reeks twee in het zonovergoten Espana.

Giraud-Musset startten op kop, en zonderden zich samen met Adriaenssen-van den Bogaart af van de rest.  Na tien minuten sloten Bax-Stupelis, die wat tijd nodig hadden gehad om Hendrickx-Muceneieks te verschalken,  zich daar bij aan.  Een trio dus, dat op een zakdoek over het circuit denderde. Constant in één shot te vangen.  Tot Adriaensen het gaatje vond en door stootte naar één. Twee bochten verder stootte Bax door naar twee. Giraud  zakte zowaar in enkele tellen van één naar drie.

Vooraan leverden Adriaenssen-van den Bogaart en  Bax-Stupelis een duel op leven en dood. Giraud en Musset bekeken het vanop de eerste rij, maar hielden een drietal seconden afstand. En dat werd hun geluk.

Na de lente van gisteren, was het vandaag reeds hoog zomer in Malpartida de Caceres, toen de 21 teams om kwart over één van start gingen voor hun eerste manche.

Ongeveer  100 meter mochten de Fransen Giraud en Musset de illusie koesteren dat ze konden winnen, maar bij het uitkomen van de eerste bocht al maakten Bax en Stupelis een  einde aan die illusie.  Etienne Bax nam de kop over, sprokkelde gaandeweg een tiental seconden voorsprong bijeen en overschreed dolgelukkig als eerste de finish. Eindelijk, zal waarschijnlijk één van de eerste woorden geweest zijn die bij ‘m opkwam. 

Na tweede man Giraud, viel er een gat, en was het wachten op wereldkampioen Ben Adriaenssen. De Bennen hadden hun start wat gemist, en kwamen pas als achtste door na één ronde.  Het duurde een kwartier om door te stoten naar drie, en tegen dan waren de twee eersten gaan vliegen.

Jan Hendrickx werd nog maar eens vierde, en Stu Brown vocht zich van acht naar vijf.

Een mooie , maar schrale stralende Spaanse lentezon, een schitterend én bijzonder verzorgd circuit, een organisator die er werkelijk àlles aan deed  om het de zijspancrossers naar hun zin te maken, en dan teleurgesteld moest vaststellen dat slechts 21 teams – een enkele geblesseerde niet te na gesproken – over ‘the guts’  beschikken om  er deel  te nemen aan de Spaanse WK-ronde anno 2015. Zo  was, in het kort samengevat, de zaterdag in Malpartida de Caceres.

Er werd dus slechts in één groep gereden : een vrij trainingske in de voormiddag, pre-kwalificatietje in de namiddag en om vier uur de kwalificatiewedstrijd, waar uiteraard niemand diende af te vallen. Van de 21 aanwezigen waren er  vijf Nederlandse en zes Belgische teams aanwezig met genoeg gezonde zijspancross-ambitie. Aan de afvaardiging uit de lage landen heeft het dus alleszins niet gelegen !

Het was blijkbaar niet enkel Valentin Giraud die vorige zondag in Castelnau , last had van de hitte. Onze eerste pronsotiek-leider van 2015, MArk Essens, ziet zijn riante voorsprong van Frauenfeld (7 punten), meteen teniet gedaan. De winnaar van de pronostiek van Castelnau de Levis, Dries Dewitte, nadert namelijk tot op één luttel puntje. 't Is nog spannender dan in het échte WK ! De heer Dewitte scoorde met zijn pronostiek van Castelnau maar liefst 29 punten. Nét niet de maximumscore! Limburger Johny Claes en Luc van Driessche deden het even goed, maar stuurden hun voorspellingen ietsje later door dan Dries Dewitte, zodat laatst genoemde dus wint. Onze winnaar van vorig jaar, Patrick van den Bossche, kon met zijn 13de plek (goed voor 24 punten), zijn status nog enigszins hoog houden. De winnaar van twee jaar terug, de heer van der Linden,  zakte afgelopen weekend volledig door het ijs. Twee keer zelfs! Een keertje met zijn pronostiek (70ste plek) én een keertje in Castelnau zelf. De eerste zonnestralen sloegen aldus ongenadig toe voor deze trouwe zijspanfan.

Giraud-Musset namen de kopstart in reeks twee  en persten een verschroeiende eerste koershelft uit hun WHT-KTM, waar niemand enig verhaal tegen had.  Adriaenssen-van den Bogaart (twee) en iets verderop Bax-Stupelis (drie) moesten de situatie ondergaan.

Een dubbele reekszege zat er voor Giraud en Musset echter niet in, want in de laatste tien minuten gingen de iets té gretige Fransozen door de knieën.  Met nog  vijf minuten en twee ronden te gaan zaten onze Bennen bijna aan het achterwiel van de Franse leiders, en met nog drie ronden voor de boeg waren de Fransen eraan voor de moeite.  Adriaenssen-van den Bogaart reden onmiddellijk weg van Giraud, die werkelijk helemaal door het ijs zakte, en zich in de sprint nog hard moest reppen om derde mannen Bax & Stupelis  voor te blijven.

Straalblauwe lucht, een zon die ongenadig schitterde, en duizenden Franse bezoekers die slechts één ding wilden : Giraud-Musset zien winnen !  De eerste manche werden ze alvast op hun wenken bediend. 

Wereldkampioen Adriaenssen nam weliswaar de kopstart, maar verslikte zich in de derde ronde in een haakse rechterbocht, waardoor zowel Valentin Giraud als Etienne Bax buitenom konden passeren.  Vanaf dan was ‘le TGM’  (afkorting voor Team Giraud-Musset, en verwijzend naar de supersnelle TGV-treinen) gelanceerd, en  niemand kon hen nog bijbenen.  De daarop volgende strijd om plaats twee tussen Bax-Stupelis en Adriaenssen-van den Bogaart was heftig, tot na twintig minuten koers , de wereldkampioenen nog es tot stilstand kwamen , de rol moesten  lossen en zich neer legden bij plaats drie. De Brit Brown rondde een eenzame race af op plaats voor vier.