KAMPIOENSCHAP
KAMPIOENSCHAP
KAMPIOENSCHAP
Editie nr. 14 van 'The Art Of Motocross' schenkt uitgebreid aandacht aan zijspanteam Etienne Bax - Kaspars Stupelis en deze editie kan je geheel gratis toegestuurd krijgen! Wat je hiervoor moet doen? Vrij simpel : schrijf in maximum 5 regels wat jullie er van vinden dat het magazine nu ook bericht over sidecar motorcross. Stuur dit alles door naar info@theartofmotocross.eu en de beste 5 krijgen het magazine in de bus!
De races om de wereldkampioenschappen motorcross speelden zich afgelopen weekend af in Zuid-Europa : MX1 en MX 2 in het Italiaanse Arco di Trento, de sidecars in het Spaanse Malpartida de Caceres. En of er spektakel was, daar in het zonnige zuiden ! In Arco verzorgde wereldtopper Ryan Villopoto het spektakel door, opgejaagd door onze landgenoot Desalle, zijn motor op volle snelheid achterover te trekken. In Spanje zorgden de WK-zijspantoppers Adriaenssen-van den Bogaart en Bax-Stupelis er voor dat de toeschouwers op de toppen van de tenen stonden.
De Bennen en Baxske hebben al vaker een ganse wedstrijd wiel aan wiel over een circuit gedenderd, maar dat ze er sàmen bij gaan liggen, dat is eerder een zeldzaamheid. Foto's van de nu al lichtjes legendarische crash kon u gisteren al bekijken bij het verslag van de tweede reeks op deze site. In achteraanzicht weliswaar. We hadden echter ook nog een tweede man ter plaatse in Malpartida, en diè stond toch wel op het goede moment op de juiste plaats zeker, om de valpartij 'full frontal' te fotograferen. De pics van deze brave man op de juiste plaats op het goede moment, willen we u niet onthouden, en zijn te aanschouwen bij 'lees meer'.
Een wedstrijdje om duimen en vingers bij af te likken, en waarbij het hart af en toe een paar tellen oversloeg. Dat was wat we te zien kregen in reeks twee in het zonovergoten Espana.
Giraud-Musset startten op kop, en zonderden zich samen met Adriaenssen-van den Bogaart af van de rest. Na tien minuten sloten Bax-Stupelis, die wat tijd nodig hadden gehad om Hendrickx-Muceneieks te verschalken, zich daar bij aan. Een trio dus, dat op een zakdoek over het circuit denderde. Constant in één shot te vangen. Tot Adriaensen het gaatje vond en door stootte naar één. Twee bochten verder stootte Bax door naar twee. Giraud zakte zowaar in enkele tellen van één naar drie.
Vooraan leverden Adriaenssen-van den Bogaart en Bax-Stupelis een duel op leven en dood. Giraud en Musset bekeken het vanop de eerste rij, maar hielden een drietal seconden afstand. En dat werd hun geluk.
Na de lente van gisteren, was het vandaag reeds hoog zomer in Malpartida de Caceres, toen de 21 teams om kwart over één van start gingen voor hun eerste manche.
Ongeveer 100 meter mochten de Fransen Giraud en Musset de illusie koesteren dat ze konden winnen, maar bij het uitkomen van de eerste bocht al maakten Bax en Stupelis een einde aan die illusie. Etienne Bax nam de kop over, sprokkelde gaandeweg een tiental seconden voorsprong bijeen en overschreed dolgelukkig als eerste de finish. Eindelijk, zal waarschijnlijk één van de eerste woorden geweest zijn die bij ‘m opkwam.
Na tweede man Giraud, viel er een gat, en was het wachten op wereldkampioen Ben Adriaenssen. De Bennen hadden hun start wat gemist, en kwamen pas als achtste door na één ronde. Het duurde een kwartier om door te stoten naar drie, en tegen dan waren de twee eersten gaan vliegen.
Jan Hendrickx werd nog maar eens vierde, en Stu Brown vocht zich van acht naar vijf.
Een mooie , maar schrale stralende Spaanse lentezon, een schitterend én bijzonder verzorgd circuit, een organisator die er werkelijk àlles aan deed om het de zijspancrossers naar hun zin te maken, en dan teleurgesteld moest vaststellen dat slechts 21 teams – een enkele geblesseerde niet te na gesproken – over ‘the guts’ beschikken om er deel te nemen aan de Spaanse WK-ronde anno 2015. Zo was, in het kort samengevat, de zaterdag in Malpartida de Caceres.
Er werd dus slechts in één groep gereden : een vrij trainingske in de voormiddag, pre-kwalificatietje in de namiddag en om vier uur de kwalificatiewedstrijd, waar uiteraard niemand diende af te vallen. Van de 21 aanwezigen waren er vijf Nederlandse en zes Belgische teams aanwezig met genoeg gezonde zijspancross-ambitie. Aan de afvaardiging uit de lage landen heeft het dus alleszins niet gelegen !
Het was blijkbaar niet enkel Valentin Giraud die vorige zondag in Castelnau , last had van de hitte. Onze eerste pronsotiek-leider van 2015, MArk Essens, ziet zijn riante voorsprong van Frauenfeld (7 punten), meteen teniet gedaan. De winnaar van de pronostiek van Castelnau de Levis, Dries Dewitte, nadert namelijk tot op één luttel puntje. 't Is nog spannender dan in het échte WK ! De heer Dewitte scoorde met zijn pronostiek van Castelnau maar liefst 29 punten. Nét niet de maximumscore! Limburger Johny Claes en Luc van Driessche deden het even goed, maar stuurden hun voorspellingen ietsje later door dan Dries Dewitte, zodat laatst genoemde dus wint. Onze winnaar van vorig jaar, Patrick van den Bossche, kon met zijn 13de plek (goed voor 24 punten), zijn status nog enigszins hoog houden. De winnaar van twee jaar terug, de heer van der Linden, zakte afgelopen weekend volledig door het ijs. Twee keer zelfs! Een keertje met zijn pronostiek (70ste plek) én een keertje in Castelnau zelf. De eerste zonnestralen sloegen aldus ongenadig toe voor deze trouwe zijspanfan.
Giraud-Musset namen de kopstart in reeks twee en persten een verschroeiende eerste koershelft uit hun WHT-KTM, waar niemand enig verhaal tegen had. Adriaenssen-van den Bogaart (twee) en iets verderop Bax-Stupelis (drie) moesten de situatie ondergaan.
Een dubbele reekszege zat er voor Giraud en Musset echter niet in, want in de laatste tien minuten gingen de iets té gretige Fransozen door de knieën. Met nog vijf minuten en twee ronden te gaan zaten onze Bennen bijna aan het achterwiel van de Franse leiders, en met nog drie ronden voor de boeg waren de Fransen eraan voor de moeite. Adriaenssen-van den Bogaart reden onmiddellijk weg van Giraud, die werkelijk helemaal door het ijs zakte, en zich in de sprint nog hard moest reppen om derde mannen Bax & Stupelis voor te blijven.
Straalblauwe lucht, een zon die ongenadig schitterde, en duizenden Franse bezoekers die slechts één ding wilden : Giraud-Musset zien winnen ! De eerste manche werden ze alvast op hun wenken bediend.
Wereldkampioen Adriaenssen nam weliswaar de kopstart, maar verslikte zich in de derde ronde in een haakse rechterbocht, waardoor zowel Valentin Giraud als Etienne Bax buitenom konden passeren. Vanaf dan was ‘le TGM’ (afkorting voor Team Giraud-Musset, en verwijzend naar de supersnelle TGV-treinen) gelanceerd, en niemand kon hen nog bijbenen. De daarop volgende strijd om plaats twee tussen Bax-Stupelis en Adriaenssen-van den Bogaart was heftig, tot na twintig minuten koers , de wereldkampioenen nog es tot stilstand kwamen , de rol moesten lossen en zich neer legden bij plaats drie. De Brit Brown rondde een eenzame race af op plaats voor vier.
Als multitasken ies voor u is, dan kunt u vandaag - terwijl u achterover geleund in de zetel het koersverloop van Paris-Roubaix volgt op TV - ook het verloop van de Grand Prix zijspancross meevolgen op de computer, via live-timing. De eerste reeks gaat van start om 13.15 uur. De tweede en beslissende heat wordt gereden om 16 uur. En dit is de link :
http://www.sidecarcross.com/timing/live.html
38 teams waren afgereisd naar het Zuidfranse Castelnau de Levis om er vandaag te strijden voor de dertig (+ 2 reserveplaatsen) kwalificatieplaatsen, dit op één van de mooiste circuits van Europa. Motorcross van de bovenste plank dus.
In groep A namen Bax & Stupelis, komend helemaal vanaf de buitenkant, overtuigend de kopstart, voor Adriaenssen-van den Bogaart , Dan en Joe Miljard en Willemsen-Bax. Sanders-Boxtaele verrasten (alweer) op plek vijf, voor Hermans-Van Gaalen en een regiment linksen, aangevoerd door Nick Jarvis en met de neefjes Keuben als goede negende.
D. Willemsen verslikte zich in een diep modderspoor (er was overvloedig gesproeid op sommige plaatsen) en viel terug naar plaats 18. Etienne Bax kwam eventjes op de zijkant te liggen en viel terug naar vier.
Met Adriaenssen-van den Bogaart gebeurde - naar goede gewooonte niets – en zij stevenden op een simpele solo-zege af. Etienne Bax vocht zich terug naar twee, en de sterk rijdende broers Millard werden drie.