Er kan natuurlijk héél veel goeds worden gezegd, over de prestaties van de piepjonge broers Lielbardis ,of de jonge talentvolle Zwitser Remo Käser in het WK, maar het record van de jongste rijder die ooit punten scoorde in het WK zijspancross blijft tot nader order nog steeds op naam staan van onze eigen Junior Verhelst. ‘Verhelstje’ is ondertussen met zijn bijna eenentwintig jaar ‘Verhelst’ geworden, verdween na zijn opmerkelijke WK-debuut in 2019 enkele jaren van de radar , maar duikt sedert enkele weken af en toe weer op in de uitslagen.  Als er een bakkenist beschikbaar is tenminste. En dat was afgelopen zondag het geval in Wachtebeke,waar de VMCF-organisatie zowel VLM, als MCLB als VMCF-sidecaristen mocht verwelkomen.  Het leek wel een FAM-wedstrijd uit the good old days.

Twintig zijspannen tekenden present !  De regen had ervoor gezorgd dat het circuit er aanvankelijk nog wat vettig bij lag,maar gaandeweg kregen de rijders er een perfecte, nagenoeg stofvrije, omloop voorgeschoteld !

Om klokslag vier uur viel het starthek een tweede keer.De startposities aan het starthek waren keer helemaal door mekaar geschud, en dat leverde Vanluchene-Musset in elk geval geen windeieren op.  Zij stoven als eersten de berg op , gevolgd door Prümmer-Steegmans, Bax-Cermak,Hermans-vd Bogaart en Wilkinson-Millard. J. Van Daele, D. Willemsen en R. Käser (sleutelbeen gebroken) verschenen niet meer aan de start, waardoor er plaats vrij kwam voor reserverijders Van Vaerenbergh-Mans.

Vooraan konden Bax-Cermak en Hermans-vd Bogaart al vroeg door stoten naar twee en drie, en ontstond er een kopgroep van drie man,die op een zakdoek het circuit op en af vlogen. Twintig minuten lang konden koplopers Vanluchene-Musset weerstaan aan het Nederlandse beukwerk ,maar toen was het bobijntje af.

De talrijk opgekomen toeschouwers zagen onder een afwisselend bewolkte of zonnige hemel ,de dertig sidecars om kwart over één de heuvel opstormen ,allen met de bedoeling als één der eersten door de eerste bochten te komen en zich te verzekeren van een goeie uitgangspositie. Dat lukte het best voor de broers Prunier die de kopstart pakten, voor Hermans-vd Bogaart,Bax-Cermak , Heinzer-Betschart en Keuben-Rietman.

De Franse broers weerden zich vooraan als een duivel in een wijwatervat, maar moesten in de derde ronde toch buigen voor Koen Hermans en Etienne Bax die gezamenlijk doorschoven naar één en twee. Daarna kon de regerend wereldkampioen nog een vijftal ronden aanklampen,maar moest daarna toch afhaken en zijn meerdere erkennen in de ongenaakbare K. Hermans-B. vd Bogaart. Op ruim een halve minuut van winnaar Hermans,liepen  Vanluchene-Musset als derde binnen. De WK-leiders waren pas als zesde gestart,rukten vlotjes op naar drie  en zagen toen nog de twee leiders K. Hermans en E. Bax voor zich uit rijden.  De kloof met de leiders werd echter steeds groter en groter, zodat Vanluchene & Musset vooraan eigenlijk nooit in het stuk voorkwamen en zich moesten neerleggen bij plek drie,voor de sterk rijdende Prunier-broers en . . . .  Veldman-Lebreton.

Het was lang geleden dat we nog es een ‘normale’ zaterdag kregen op een Grand Prix. Een zaterdag dus waarop er hard gereden diende te worden om zich te kwalificeren, hetzij via de manches, hetzij via de Last Chance. Er hadden zich dan ook negenendertig teams aangeboden deze ochtend in het broeierig warme – en vooral stofvrije -  Strassbessenbach. De binnenkant van het starthek was zéér gegeerd maar bood geen garantie op de kopstart. Dat ondervonden Vanluchene-Musset,die Hermans-vd Bogaart voor hun neus de holeshot zagen pakken. Een gebeten Marvin Vanluchene stelde in de tweede ronde orde op zaken, sprong letterlijk naar de koppositie en stond die daarna niet meer af, ondanks het feit dat Koen Hermans constant aan het achterwiel bleef plakken. De broers Lielbardis volgden op ruime afstand op een veilige derde plek. Heinzer-Betschart werden vierde voor de heroptredende Foden-Humphrey.  De Leferink-broers wonnen de strijd om plek zes van Keuben-Rietman,Gordejev-vd Wiel en een onverwacht sterk voor de dag komende Blank-Blume.   Thuisrijder Adrian Peter zat er eindelijk es goed bij in de start, en kon deze situatie verzilveren via een tiende plaats, en rechtstreekse kwalificatie aldus. Van de Lagemaat-van Hal wisten zich,als twaalfde,met de hakken over de sloot te redden.  

Vrijdag veertien juli ,Franse nationale feestdag. En datis synoniem voor motorcross in het Franse stadje Bellème. Geen internationale wedstrijd of Frans kampioenchap dit keer, maar een regionale wedstrijd, waar van Belgische zijde Luc Descheemaeker en S. Gommeren – A. Vanhamel op de startlijst prijken. GPS adres : Les Rois, 61130 Bellème.

In eigen land wordt zondag slechts op één plaats gecrosst, namelijk op het alom gekende circuit van de Mendonkdreef in Wachtebeke.  De organisatie is in handen van de VMCF-federatie. Zowel VLM,als MCLB sidecars zijn van harte welkom om hun VMCF-collega’s te vervoegen. Zijspanpiloot Claude Maertens en zijn MC Kweetetnie-crew staan in voor de praktische kant van de zaak.

In het Duitse Strassbessenbach beginnen de WK-rijders aan hun drie weekends durende kruistocht,die vanuit Bessenbach verder gaat naar het Noordierse Red Brae-Lisburn, en eindigt in het Engelse Cusses Gorse. Maar eerst Strassbessenbach dus, waar voor het eerst sedert vier jaar opnieuw om de WK-punten wordt gestreden.  Marvin Vanluchene, Etienne Bax en Koen Hermans zetten hun jacht op de wereldtitel verder.  Davy Sanders, Jason Van Daele , Jarno Steegmans, G. van der Schraelen – Y. Hereygers, K. van Vaerenbergh – J. Mans, en debutante Colleen van Troys met Simon Dinneweth zijn onze andere Belgische deelnemers. De zaterdagse kwalificaties vinden as usual plaats om 15 uur en om 16 uur. Op zondag gaat het om de knikkers om kwart over één en om vier uur in de namiddag.

GPs adres : Zum Sportfeld, 2, 63856 Bessenbach .

Komend weekend vindt in het Duitse Strassbessenbach de eerste race van een belangrijk drieluik plaats in de strijd om de wereldtitel 2023, dat de rijders drie weken naeen respectievelijk naar Duitsland, Noord-Ierland en Engeland brengt.  Daarna ,eind juli ,zit drie vierde van het seizoen er op en zullen de kaarten grotendeels geschud zijn. Onze landgenoot Marvin Vanluchene is nog steeds autoritair leider in de WK-tussenstand,  maar tijdens de jongste wedstrijden in  Polen en het eigen Lommel , werd het duidelijk dat de naaste achtervolgers, noorderburen Koen Hermans en Etienne Bax, hun voet steeds nadrukkelijker naast die van WK-leider  Vanluchene proberen te zetten, zodat we aldus drie bijzonder spannende motorsport weekends tegemoet gaan.

Komend weekend wordt er geraced in het Duitse Strassbessenbach. Het is vier jaar geleden dat het WK-circus nog es neer streek in het immer gezellige Beierse Bessenbach,en dat vertaalt zich meteen in een ruim aantal inschrijvingen, met daarbovenop . . .  een aangename Belgische verrassing !

Ook de MCLB federatie trok naar het oosten van het land en was te gast op en rond de gekende Oosterbergen in Tessenderlo.  Elf sidecarteams maakten de verplaatsing.  Y. Delmotte en J. Valcke showden hun kampioenentrui op passende wijze, door beide manches op hun naam te schrijven.  Bij Junior Verhelst  is het rijderstalent, na enkele jaren afwezigheid, duidelijk nog steeds aanwezig  en met Arne Vanhamel aan boord liet Verhelst een tweede en een derde plek optekenen, watvolstond voor de tweede podiumtrap in Tessenderlo.  Doorzetters Geert Valcke en Mathis Lareu pakten de derde plek overall.

In de B-categorie waren Van Malderen-Dhondt  de beteren in heat één, van ortbij gevolgd door Merreel-Van Mol en Van Grembergen-Hoste.  Laatst genoemden waren de beteren in heat twee, voor Merrel-Van Mol en sidecarlady Colleen van Troys met simon Dinneweth. Dit werd meteen ook de eindstand in de B-categorie.

In Retie, halfweg tussen Mol en Turnhout waren de zijspannen toe aan hun tweede wedstrijd om het Belgisch kampioenschap 2023. Met zeventien aanwezige equipes  hadden de organisatoren en toeschouwers  alvast geen reden tot klagen ,en N. Janssens – D. Goris, en J. Van Daele – K. Beleckas zorgden daarbovenop voor twee spannende races die het aanzien meer dan waard waren.  De gehavende Belgische kampioen Jason Van Daele nam de kopstart in reeks één  ,verbeet de pijn aan zijn  pas geopereerde hand, maar kon finaal niet weerstaan aan de druk van Janssen-Goris die met miniem verschil de reeks op hun naam schreven.

In de tweede heat waren de winnaars van de B-wedstrijd Van de Plas – Derboven  de snelsten in de start, maar waren zo hoffelijk om het de favorieten in de eerste bochten niet moeilijk te maken, zodat we opnieuw meteen Van Daele-Beleckas en Janssens-Goris in de voorste gelederen zagen.

Easy stuff dit keer, want de zijspancrosskalender ziet er vrij magertjes uit voor komend weekend.  Gelukkig wordt er in eigen land opnieuw volop gezijspancrosst, met de MCLB federatie die te gast is in Tessenderlo,op het gekende circuit de Oosterbergen.  Het GPS adres is dan ook , logischer kan het niet, Oosterbergen 3980 Tessenderlo.

Het zwaartepunt van de Belgische zijspancrosserij ligt zondag in Retie ,een naam als een klok in VLM-middens die nog dateert van de tijd dat VLM nog gewoon BLM was .  Om maar te zeggen, dat de motorcross in Retie al làng bestaat ! In Retie wordt de tweede wedstrijd (uit een reeks van vijf) verreden om de Belgische titel sidecarcross 2023. Jason Van Daele ,viervoudig Belgisch kampioen zijspancross ,staat momenteel aan de leiding , maar heeft enkele zware weken achter de rug.  Nadat co-piloot Kostas Beleckas zich bezeerde tijdens de Grand Prix in Estland, ging het onlangs ook mis voor rijder Van Daele zelf, die twee weken geleden in Lommel een gecompliceerde duimbreuk opliep.

Er werd in de ons omringende landen  gretig gebruik gemaakt van het WK-vrije weekend, om de nationale kampioenschappen opnieuw wat aan te zwengelen. Zowel in Engeland, Frankrijk, Duitsland, Zwitserland als Letland  en Estland werd er gestreden om de nationale kampioenschapspunten en daarbij dook hier en daar ook een Belgische naam op.

In het Franse Blargies,tussen Rouen en Amiens, kwamen slechts negentien teams opdagen,en dat is – naar Franse normen – érg weinig. Vanluchene-Musset wisten in de twee eerste manches al snel de leiding over te nemen van  de Prunier-broers die twee keer tweede werden,telkens voor Hamard-Hupon.  Eenzelfde scenarrio was in heat drie in de maak,tot een grote Franse caillou zich tussen het voorwiel van de WK-leiders nestelde, en Vanluchene en Musset overkop gingen. Daarna duurde het erg lang eer ze hun weg konden vervolgen. Terwijl de Prunier-broers de manche én het dagklassement wonnen, finishten Vanluchene-Musset nog als zesde,wat een tweede plaats in het dagklassement opleverde.  Hamard-Hupon werden derde.